Verslag van de KNJV proef in Winterswijk op 8 augustus 2009 met Imre

Gisteren met Floran op pad, vandaag met Imre die haar eerste proef van dit seizoen loopt. We hebben nauwelijks getraind dus erg hoge verwachtingen heb ik niet. Het zou uiteraard mooi zijn als er een B diploma uitrolt maar dan hebben we een flinke dosis geluk nodig. Het wordt minder warm dan gisteren maar wel droog en dat is altijd al veel fijner dan wanneer je in de regen loopt te banjeren.

We beginnen de dag met markeren: een nul! De toon is gezet, de B is gesneuveld. Imre gaat prima weg, markeert prima, komt perfect terug... tot een goeie drie meter voor me. Ze legt de eend neer en zoekt een plekje om even rustig te poepen. Als ik haar nou niet uitgelaten had dan begreep ik het nog maar ze heeft werkelijk meer dan genoeg gelegenheid gehad om dat op een ander moment te doen. Het schaamrood steeg me naar de kaken. Imre vond dat de eend dicht genoeg bij me lag om hem zelf te kunnen pakken en weigerde het ding bij me te brengen. De nul was weer dik verdiend.

Het is nooit leuk maar het loopt wel een stuk relaxter. Het volgende onderdeel was het apport uit de dichte dekking. Voor ons was een groep ervaren voorjagers met dito honden en zij hadden veel moeite met dit onderdeel. De honden moesten de eerste meters door de bramenstruiken en konden daarna probleemloos diepte nemen. Imre houdt niet van bramenstruiken... Op mijn commando ging ze toch wel maar bleef, eenmaal de doorns voorbij, mij uitdagend aankijken. Ik maande haar enkele keren tot een zoek apport maar haar blik sprak boekdelen. Dit hondje ging dat vandaag niet doen.
Keurmeester Folmer bood aan om de hond nog eens opnieuw in te zetten maar ik wist dat dit niet méér op zou leveren en heb Imre bij me geroepen, aangelijnd en de nul geïncasseerd.

Daarna gingen we naar het apport uit diep water. Meestal is dit goed voor een tien maar Imre was de vorige proef nog niet vergeten en draalde bij het te water gaan. Een tweede commando bracht haar op andere gedachten. Keurmeester Mastenbroek gaf ons een negen.

Daarna volgde het down liggen en het kort apport. Zoals gewoonlijk bleef Imre keurig liggen en kregen we een tien. Bij het kort apport ging ze vlot naar het konijn, constateerde dat deze niet meer leefde en vond het niet direct nodig om het ding bij me te brengen. Ik probeerde het vriendelijk, ik probeerde het streng, Imre deed het niet. Stagiair Wim Blokland vond het een nul en daarmee zou ook mijn C diploma sneuvelen. Plotseling bedacht Imre dat het misschien toch beter zou zijn om terug te komen met het apport en gaf ze het model af. Keurmeester Henk Companjen vond de nul te zwaar bestraft en stelde een zes voor waar ik het uiteraard roerend mee eens was. Na wat overleg tussen de beide heren kreeg ik, nadat de volgende kandidaat geweest was te horen dat ze over hun goede hart gestreken hadden en me toch nog een zes gunden...

De volgende proef was het apport over diep water, altijd weer lastig in Winterswijk. Imre had er totaal geen behoefte aan om dit poeltje vol riet en een onduidelijke overkant in te gaan. Ik heb er niet lang mee zitten trutten en heb haar al vrij snel de lijn weer omgedaan en de nul aan mijn lijstje toegevoegd.

Als laatste moesten we nog 'even' aangelijnd en los volgen en vooruitsturen. Het volgen ging aangelijnd aardig goed maar los zette Imre de achtervolging weer in, onderwijl lustig snuffelend op zoek naar muisjes en molletjes. De zeven stond genoteerd. Bij het vooruitsturen beliefde Imre ook meer commando's dan eigenlijk zou moeten en eenmaal op dreef vond ze het niet direct nodig om weer terug te komen. Voor dit onderdeel verdienden we een krappe zes waarmee ons C diploma een feit was.

Ik kan wel zeggen dat het een moeizaam bevochten C-tje was met slechts 38 punten. De B onderdelen eindigden allen in een dikke vette nul. Het feit dat ik nauwelijks getraind heb met Imre vertaalt zich in deze matige prestaties. Bovendien heeft Imre het thuis prima voor elkaar: dagelijks een paar flinke wandelingen en speelmomenten, op tijd haar natje en droogje en heel veel aandacht. Waarom zou je je dan nog uitsloven op een proef?