Verslag van de KNJV proef in Zwiep met Imre op 22 september 2008

De derde proef met Imre is de KNJV proef in Zwiep. Om 5.00 uur moest ik het bed weer verlaten en na de honden te hebben uitgelaten en een ontbijtje stap ik om 6.15 uur in de auto op weg naar Zwiep. Ik hoop na de C in Gendringen nu op een B diploma al weet ik dat het dan een lucky day zal zijn.

We beginnen de dag met het houden van de aangewezen plaats: een tien.
Zo, die is maar vast binnen. Imre bleef keurig liggen zoals ik dat al bijna niet anders gewend ben van haar. Moeder Floran kan er momenteel even wat van leren!

Het volgende onderdeel is het verloren zoekapport: een negen.
Imre nam goed diepte maar zocht wisselend zoals keurmeester Volmer het noemde. Dan weer goed op tempo en dan bleef ze weer wat snuffelen. Ze kwam mooi met de eend terug en gaf deze model af waardoor we een negen verdienden.

Daarna ging het naar het volgen en uitsturen.
Imre volgde aangelijnd heel goed maar los was het achtervolgen in plaats van volgen. We kregen daardoor een zeven. Het uitsturen ging heel goed en het terug komen ietsje minder: een zeven.
Het wil me nog maar niet lukken om dit naar een beter cijfer te krijgen!

De volgende proef was het markeren.
Imre nam perfect de lijn aan nadat ze op het nippertje was ingesprongen. Helaas had ze de diepte verkeerd ingeschat waardoor ons B diploma hier ten onder ging.

Nu alleen de wateronderdelen nog. We begonnen bij het over water na een lange zit. Als een hond goed presteerde liet ik haar kijken en zo zag ze een aantal honden goed overzwemmen en met de eend uit het bos komen. Ze stond te steigeren van ongeduld toen we al vast klaar moesten staan maar eenmaal ter plekke vond ze het niet nodig om het water in te gaan. In plaats daarvan rende ze naar Raymond Staring die verderop in het gras zat. Helaas bleef dat interessanter dan het water waardoor ook deze B proef sneuvelde.

Als laatste nog het apport uit diep water en het kort apport.
Het is wel heel spannend om dat als laatste onderdeel te hebben. Imre ging dit keer wel direct het water in en bracht de eend keurig terug. De tien was een feit. Nu het konijn nog. We waren de laatsten die dit onderdeel moesten doen en de konijnen waren dan ook niet heel fris meer. Imre ging er vlot naar toe maar likte er eens voorzichtig aan. Ik brulde een commando 'apport' maar dat haalde niets uit. Dan maar op de vriendelijke toer: "toe maar meissie pak hem maar!" Ook dat had nog niet helemaal het gewenste resultaat. Ze pakte hem op, legde hem weer neer en keek me aan met een blik van: "dit vieze ding wil jij vast niet hebben." Nog maar eens een vriendelijk verzoek ingediend en dat pakte gelukkig goed uit. Ze nam het konijn opnieuw in de bek en bracht hem model bij me. De keurmeester vond het een zesje waard. Mij maakte het niet heel veel uit, de C was weer binnen!

We hebben het aardig gedaan dit seizoen: drie proeven, twee diploma's. Imre laat mooi werk zien. Ze is heel eigenwijs en anders dan haar moeder die wel onder de indruk was van mijn stemverheffingen. Bij Imre moet het vooral vriendelijk anders gooit de dame de kont tegen de krib. Maar toch, het is een zalig hondje!