vrijdag 2 september 2005

Verslag van de eerste MAP met Floran in Haaften 2 september 2005

Verslag van de MAP in Haaften op 02 september 2005

Op vrijdag 2 september moesten we naar Haaften voor onze eerste Meervoudige Apporteer Proef. Deze proef werd gehouden in de Lieskamp: een prachtig natuurgebied dat zich uitstekend leende voor dit evenement. Er deden  50 combinaties mee, 30 B klanten en 20 A klanten. Voor de A klanten staat er veel op het spel want zij willen hoge ogen gooien zodat ze kans maken om uitgenodigd te worden voor de NIMROD. Floran was de enige Friese Stabij in het gezelschap en zij oogstte veel complimentjes over haar vriendelijke en puppyachtige uiterlijk. Ze werd door menigeen geaaid en geknuffeld.

De eerste proef begon voor ons met een drijfjacht: een voldoende. (de punten kreeg ik niet te horen)
De uitleg:
Het geweer vraagt u met uw hond mee te gaan. Misschien is er nog kans om wat wild te bemachtigen. Bij het oplopen schiet het geweer links een konijn. We markeren de valplaats en lopen op advies van het geweer door. Er kan nog meer wild komen! Na het doorlopen komt er een kraai over die met succes beschoten wordt. U mag uw hond inzetten op de kraai en het konijn.

Floran volgde eerst goed maar nadat het konijn geschoten was vond ze het vreemd dat ze niet mocht apporteren en volgde heel slordig. Gelukkig had ze de plek goed gemarkeerd en ook de kraai zag ze vallen. De apporten kwamen keurig binnen.

De tweede proef was een dubbel apport uit het water: een nul.
De uitleg:
Verderop staat een geweer half verscholen in de dekking. Op het eerste schot valt, tegenover het geweer in het water tussen de lokkers een stuk wild. Bij het tweede schot valt er verderop, buiten het zicht van de voorjager en hond, het tweede stuk wild waarvan de schutter niet zeker weet of het wel goed raak was! U krijgt de gelegenheid de beide stuks wild in een weidelijke volgorde binnen te brengen.

Floran ging meteen links het water in ofschoon ze eigenlijk eerst het andere apport moest halen. Ik nam het puntenverlies voor lief en liet haar gaan. Het wild lag aan de overkant in het water en niet tussen de lokkers zoals in de beschrijving. We hadden nog nooit met lokkers getraind en ik kon de hond er niet toe bewegen om ze te negeren en het echte wild te apporteren. Ze bleef maar aan die lokeenden trekken, overigens zonder succes want die dingen zitten vast.

Het derde apport was een verloren zoek apport: een nul.
De uitleg:
U staat op een plaats waar op duiven gejaagd is. Helaas zijn er nog twee duiven zoek die in het wilgenbos gevallen zijn. U en uw hond krijgen de gelegenheid om de duiven alsnog binnen te brengen.

De eerste duif kwam vlot binnen. Daarna moest de hond opnieuw ingezet worden om de tweede duif te halen. Floran zocht keurig en was op de juiste plek. Helaas vond ze hem niet - de duif lag wat hoger in een struik tussen de takken - ofschoon we dat wel eens getraind hadden.

De vierde proef was een markeerproef over water en een markeer op het land: een nul.
De uitleg:
U staat op post bij een eendentrek. Het geweer staat op de steiger. Er komen twee eenden waarvan de eerste eend kickdood aan de overkant in de waterkant terechtkomt en nummer twee afbuigt naar links. Hier zijn al meerdere eenden geapporteerd. Het geweer weet niet of nummer twee goed geraakt is!

Het tweede apport moest als eerste gehaald worden en Floran kweet zich uitstekend van haar taak. Daarna stuurde ik haar langs de steiger over water. De eend lag niet in het water maar vijf meter uit de kant op het gras. Floran kwam uit het water en ik gaf haar het commando "zoek apport" omdat ze de eend niet had zien vallen. Ze zocht tegen de wind in naar rechts terwijl de eend links lag. Ze kreeg dus geen verwaaiing en ik kon haar niet naar links dirigeren omdat de rietkraag aan de overkant mij het zicht ontnam.

Inmiddels was het half drie en moesten we nog twee proeven doen. Bij de volgende proef aangekomen was de wachttijd meer dan een uur en ik besloot om het hier bij te laten.
Het was een fantastische ervaring voor mij en voor de hond. Floran heeft uitstekend gewerkt en het feit dat we niet geslaagd zijn is uitsluitend te wijten aan het niet geoefend hebben voor een MAP. Mijn stelling dat een hond die gewoon goed luistert een MAP diploma kan halen zonder er voor te oefenen werd vandaag onderuit gehaald. Voor een MAP moet je wel degelijk trainen!