Verslag van de KNJV proef te Gendringen op 27 augustus 2005
Zaterdag 27 augustus 5.30 uur: de wekker wekt me uit een onrustige slaap en ik ben meteen klaar wakker als ik besef waarom ik op dit ongoddelijke tijdstip op moet staan.
Vandaag werken we de laatste KNJV proef van dit seizoen af en ik hoop op een goed resultaat, dat wil zeggen: minimaal een 'goede' B maar liever een A alhoewel ik weet dat die kans vrijwel nihil is daar we nog te weinig getraind hebben.
Aangekomen in Voorst, een gehucht vlak bij Gendringen waar de proef gehouden wordt, beginnen wij met het apport uit diep water: een tien,
direct gevolgd door het apport te land: een negen.
Een lekker begin van de dag, alhoewel die negen gewoon een tien had moeten zijn omdat het oppakken op de wijze zoals Floran het deed rastypisch is: eerst goed kijken hoe het apport het best opgepakt kan worden. Gelukkig zijn er steeds meer keurmeesters die hier geen punt aftrek voor geven maar meneer Goosen dacht er anders over.
De tweede proef was het apport over diep water: een acht.
Floran ging op mijn commando "vooruit, over" naar rechts om de rietkraag te inspecteren. Ik nam geen enkel risico en brulde er een flink commando achteraan waarvan ze gelukkig onder de indruk was en deed wat van haar verlangd werd. Ze nam goed diepte en kwam keurig met de eend terug. De keurmeester was van mening dat mijn brul niet één extra commando was maar gold voor wel twee commando's. Hoe dan ook, mijn doel was bereikt, het apport was binnen.
Als derde onderdeel gingen we naar de markeerproef: een negen.
Floran pakte weifelend de eend op en dat kost nou eenmaal een punt.
De vierde proef was het los en aangelijnd volgen: een negen,
gevolgd door het uitsturen en komen op bevel: een tien.
Floran volgde bij het los volgen niet zo perfect en bleef soms iets achter.
Vervolgens gingen we naar het houden van de aangewezen plaats: een tien.
Zoals gewoonlijk bleef ze keurig rustig liggen wachten tot ik haar kwam halen.
Daarna was het de beurt aan het apport uit de dichte dekking: een zeven.
Floran kwam helaas boven de wind en kreeg dus geen verwaaiing van de eend. Ze liep er vlak langs op en zo zie je maar dat een hond tijdens een dergelijke oefening zijn ogen niet gebruikt maar puur op zijn neus af gaat. Ze nam veel te veel diepte maar bleef goed zoeken. Gelukkig kwam ze vrij snel terug om het bos achter mij uit te kammen. In verband met de tijd heb ik haar daar van af gehouden door haar opnieuw in te zetten. Floran wist dat het apport niet recht voor haar of rechts in het bos lag want daar was ze al geweest en ze ging dan ook direct naar links. Ze kreeg al snel verwaaiing en bracht de eend keurig binnen. Op een training zou ik haar hebben laten gaan om zelf te ontdekken dat in het bos achter mij niets te vinden was maar nu was de kans te groot dat ik dan de toegestane tijd zou overschrijden. Op een proef kost het dus drie punten, in de jachtpraktijk zou men blij zijn met een hond die zo goed zoekt.
Het B diploma is weer binnen en ik ben heel tevreden met de behaalde 72 punten temeer omdat ik weet dat het, door pech op het laatste onderdeel, er ook 75 hadden kunnen zijn want Floran heeft bij dat onderdeel bijna altijd een tien.
's Middags deden er 37 deelnemers mee aan de dirigeerproef waaronder Floran.
Gelukkig waren we al snel aan de beurt want het was inmiddels 14.30 uur.
Zoals ik al verwacht had is dit niet gelukt. Floran nam prima de lijn aan die ik haar gaf en moest toen onder prikkeldraad door en over een slootje naar het volgende weiland. In de sloot groeide riet en ze bleef daar wat dralen. Ik floot haar om attentie om haar vervolgens door te sturen maar ze kwam net als in Winterswijk naar mij terug. Ze ging uiteindelijk zitten op de fluit maar het hoefde al niet meer. Als er zoveel deelnemers zijn dan weet je dat de boekjes snel omhoog gaan.
Tot nu toe kan ik tevreden terug kijken op de behaalde resultaten: drie goede B diploma's en één C diploma.
Op vrijdag 2 september gaan we onze eerste MAP lopen in Haaften en op 24 oktober in Neede. Het schijnt erg leuk te zijn en ik ben heel benieuwd of we er een MAP B diploma uit kunnen slepen. Binnenkort gaan we met Oepke Haagsma en zijn Stabij Hike op jacht om eens van de praktijk te proeven.
zaterdag 27 augustus 2005
zaterdag 13 augustus 2005
Verslag van de KNJV proef in Winterswijk met Floran op 13 augustus 2005
Verslag van de KNJV proef te Winterswijk
Op zaterdag 13 augustus moesten we in Winterswijk aantreden voor de derde KNJV proef van dit seizoen. Het was gelukkig opgehouden met regenen en de voorspellingen waren ook goed. Om 7.00 uur stond ik bij mijn trainingspartner Willeke voor de deur om samen met haar en haar grote Münsterlander Aengus naar Winterswijk te gaan.
We begonnen de dag met het aangelijnd en los volgen: een tien,
gevolgd door het vooruitsturen en komen op bevel: een tien.
De kop was er af! De keurmeester, dhr. Moerkens, vond dat Floran goed volgde maar wel met een wat lage kophouding. Hij rekende ons dat echter niet aan omdat het bij de Stabij hoort. Hetzelfde gold voor het uitsturen: Floran ging niet in volle vaart maar liep wel goed door. Ook hier hield hij rekening met het ras en gaf gewoon een tien.
De tweede proef was het markeerapport: een zes.
Wat hebben we hier geluk gehad. Floran sprong net als een dag eerder in Beesd opnieuw in. Gelukkig kon ik haar op tijd terug fluiten en mocht ze alsnog apporteren. Ze markeerde perfect en kwam keurig terug lopen met de eend, tot halverwege het veld. Mevrouw moest toch echt nodig poepen en besloot dat eerst even te doen. Ik zag de dag al in het water vallen want op een C diploma zit ik nou eenmaal niet meer te wachten. Ze deed wat ze doen moest en kwam op mijn commando "apport" netjes met de eend terug gerend. Keurmeester Rooijakkers vond het toch een zes waard en ik was hiermee zeer content.
Daarna gingen we naar het houden van de aangewezen plaats: een tien.
Het volgende onderdeel was het apport over diep water: een negen.
Deze proef is niet gemakkelijk in Winterswijk want het wordt gehouden in de steengroeve waar het terrein behoorlijk ruig is. Bij de inzetplek was het een flinke modderpoel en ik liet Floran daarom niet zitten maar zette haar direct in. Ze zwom keurig over en kwam goed uit aan de overkant. Ze liep rechtstreeks naar de eend en kwam er rechtstreeks en zonder dralen mee terug. De punt aftrek was voor het niet gaan zitten tijdens de inzet maar daar had ik bewust voor gekozen omdat ik anders wellicht in een strijd met de hond was beland en dat komt de samenwerking niet ten goede.
De zesde proef was het apport te land: een negen,
gevolgd door het apport uit diep water: een negen.
Keurmeester Bekkering complimenteerde mij met een Stabij als Floran. "Je hebt een goed hondje, dat zien we bij de Stabij's wel eens anders". Voor beide onderdelen was de punt aftrek voor het te langzame oppakken van het wild en het langzame te water gaan. Jammer dat deze keurmeester geen rekening houdt met deze rastypische eigenschappen.
Als laatste onderdeel moesten we naar het verloren apport te land: een tien.
Ik had me nauwelijks teruggetrokken of de hond stond al weer voor mijn neus!
Mijn dag kon al niet meer stuk. Het B diploma was binnen met 73 punten en daar was ik al heel blij mee.
's Middags mochten we mee doen aan de dirigeerproef: een nul.
Niet dat ik anders verwacht had want we trainen pas dit jaar echt voor een A diploma.
Floran ging op mijn commando 'vooruit' in volle vaart vooruit en nam goed de lijn aan die ik haar gaf. Helaas kwam ze op de zitfluit terug gerend in plaats van te gaan zitten precies zoals het hondje voor ons ook deed! Ze heeft die hond echter niet aan het werk gezien dus ze had het niet afgekeken. Halverwege luisterde ze eindelijk naar de fluit en ging zitten. Ik probeerde haar weer door te sturen maar ze zat totaal vast en ik kreeg haar niet van de plek. Helaas, dit keer geen A diploma voor ons maar ik voel dat we er niet ver meer vanaf zijn.
Op zaterdag 13 augustus moesten we in Winterswijk aantreden voor de derde KNJV proef van dit seizoen. Het was gelukkig opgehouden met regenen en de voorspellingen waren ook goed. Om 7.00 uur stond ik bij mijn trainingspartner Willeke voor de deur om samen met haar en haar grote Münsterlander Aengus naar Winterswijk te gaan.
We begonnen de dag met het aangelijnd en los volgen: een tien,
gevolgd door het vooruitsturen en komen op bevel: een tien.
De kop was er af! De keurmeester, dhr. Moerkens, vond dat Floran goed volgde maar wel met een wat lage kophouding. Hij rekende ons dat echter niet aan omdat het bij de Stabij hoort. Hetzelfde gold voor het uitsturen: Floran ging niet in volle vaart maar liep wel goed door. Ook hier hield hij rekening met het ras en gaf gewoon een tien.
De tweede proef was het markeerapport: een zes.
Wat hebben we hier geluk gehad. Floran sprong net als een dag eerder in Beesd opnieuw in. Gelukkig kon ik haar op tijd terug fluiten en mocht ze alsnog apporteren. Ze markeerde perfect en kwam keurig terug lopen met de eend, tot halverwege het veld. Mevrouw moest toch echt nodig poepen en besloot dat eerst even te doen. Ik zag de dag al in het water vallen want op een C diploma zit ik nou eenmaal niet meer te wachten. Ze deed wat ze doen moest en kwam op mijn commando "apport" netjes met de eend terug gerend. Keurmeester Rooijakkers vond het toch een zes waard en ik was hiermee zeer content.
Daarna gingen we naar het houden van de aangewezen plaats: een tien.
Het volgende onderdeel was het apport over diep water: een negen.
Deze proef is niet gemakkelijk in Winterswijk want het wordt gehouden in de steengroeve waar het terrein behoorlijk ruig is. Bij de inzetplek was het een flinke modderpoel en ik liet Floran daarom niet zitten maar zette haar direct in. Ze zwom keurig over en kwam goed uit aan de overkant. Ze liep rechtstreeks naar de eend en kwam er rechtstreeks en zonder dralen mee terug. De punt aftrek was voor het niet gaan zitten tijdens de inzet maar daar had ik bewust voor gekozen omdat ik anders wellicht in een strijd met de hond was beland en dat komt de samenwerking niet ten goede.
De zesde proef was het apport te land: een negen,
gevolgd door het apport uit diep water: een negen.
Keurmeester Bekkering complimenteerde mij met een Stabij als Floran. "Je hebt een goed hondje, dat zien we bij de Stabij's wel eens anders". Voor beide onderdelen was de punt aftrek voor het te langzame oppakken van het wild en het langzame te water gaan. Jammer dat deze keurmeester geen rekening houdt met deze rastypische eigenschappen.
Als laatste onderdeel moesten we naar het verloren apport te land: een tien.
Ik had me nauwelijks teruggetrokken of de hond stond al weer voor mijn neus!
Mijn dag kon al niet meer stuk. Het B diploma was binnen met 73 punten en daar was ik al heel blij mee.
's Middags mochten we mee doen aan de dirigeerproef: een nul.
Niet dat ik anders verwacht had want we trainen pas dit jaar echt voor een A diploma.
Floran ging op mijn commando 'vooruit' in volle vaart vooruit en nam goed de lijn aan die ik haar gaf. Helaas kwam ze op de zitfluit terug gerend in plaats van te gaan zitten precies zoals het hondje voor ons ook deed! Ze heeft die hond echter niet aan het werk gezien dus ze had het niet afgekeken. Halverwege luisterde ze eindelijk naar de fluit en ging zitten. Ik probeerde haar weer door te sturen maar ze zat totaal vast en ik kreeg haar niet van de plek. Helaas, dit keer geen A diploma voor ons maar ik voel dat we er niet ver meer vanaf zijn.
vrijdag 12 augustus 2005
Verslag van de KNJV proef in Beesd met Floran augustus 2005
Verslag van de KNJV proef te Beesd op 12 augustus 2005
Vandaag stond de KNJV proef van Beesd op het programma. Deze proef wordt georganiseerd door de rasvereniging van de Drentse Patrijs samen met de NVSW en er mogen dan ook alleen maar Drentse Patrijshonden, Friese Stabijhounen en Wetterhounen aan deelnemen.
's Morgens om 6.00 uur werd ik gewekt door de wekker en ik hoorde de regen kletteren tegen de rolluiken. Dat wordt een nat pak vandaag dus ik neem mijn regenpijpen, hoedje en paraplu mee. Onderweg naar Beesd onweert het en valt de regen met bakken uit de lucht maar voorbij Tiel trok de bewolking op en eenmaal in Beesd scheen er zelfs een zonnetje.
We begonnen de dag met het verloren apport te land: een negen.
Op de plaats waar we wachtten stonden ook de tassen met daarin de eenden. De helper haalde telkens een tas en bracht dat in het bos. De honden konden dat zien en menig hond liep op zijn spoor terug naar de baas. Ik laat Floran in zo'n geval nooit kijken en het resultaat is dan ook dat zij rechtstreeks het bos in gaat en er ook rechtstreeks weer uit komt. Helaas vond ze het nodig om even te plassen vandaar een punt aftrek.
Het tweede onderdeel was het markeren: een nul.
Hiermee sneuvelde direct al het B diploma en hoefde ik 's middags niet meer te dirigeren.
Jammer! Vooral omdat ik van mening ben dat het onterecht was. Het markeren werd op een brandnetelveld gehouden waartussen distels groeiden. Floran ging voor het commando weg maar ik kon haar op tijd terug fluiten. Toen ze inderdaad gaan mocht baande ze zich voorzichtig een weg door de brandnetels en de distels waarbij ze vlot doorliep maar niet rende. Ze markeerde prima maar de keurmeester vond het allemaal veel te traag gaan en gebood mij haar in te fluiten. Een schrale troost was dat slechts 31 van de 63 honden het markeerapport wel haalden waaronder slechts één stabij.
Daarna kwam het apport over water: een zes.
Daar waar de vorige keurmeester onredelijk was, was deze wel héél coulant. We hadden al zeker anderhalf uur zitten wachten toen we eindelijk aan de beurt waren. Floran had duidelijk de smoor in omdat ik haar door de brandnetels en distels had gestuurd en dat liet de dame goed merken. Het over water is hier nooit gemakkelijk omdat je te maken hebt met pleziervaartuigen en met een hoge beschoeiing. Floran zwom over en kwam maar moeilijk het water uit. Eenmaal op het droge liep zij rechtstreeks naar de eend, nam hem op en keek mij uitdagend aan. Ik negeer dat gedrag doorgaans totaal, zo ook vandaag. Zij legde de eend weer neer, liep er bij weg en ging plassen. Ik brulde haar een ferm APPORT toe waarop zij de eend weer opnam en mij aan bleef staren met een blik van wat moet je nu.
Ze bleef aan de overkant nog even klooien en na nog een duidelijk commando kwam ze uiteindelijk over gezwommen.
Het volgende onderdeel was het houden van de aangewezen plaats: een tien.
Zoals gewoonlijk niets op aan te merken.
De volgende proef was het apport uit diep water: een tien en het apport te land: een negen. Bij deze proef hebben we wederom ruim een uur moeten wachten. De regen kwam met bakken uit de lucht en er hing een hevige onweersbui boven Beesd. De proeven gingen echter gewoon door, iets wat ik levensgevaarlijk vond.
Daarna gingen we naar het vooruit sturen en komen op bevel: een acht.
Deze proef werd op een modderige akker gehouden en ik stond tot mijn enkels in de blubber. De hond ging goed vooruit maar wel traag waardoor er twee punten afgetrokken werden.
Als laatste onderdeel moesten we nog aangelijnd en los volgen: een negen.
Eigenlijk zou deze proef ook op die modderakker gehouden worden maar er was niet te lopen en dus werd er uitgeweken naar een ander veld. Terwijl de regen naar beneden stortte en het inmiddels al 15.00 uur was liepen wij ons achtje.
Het was een rommelige proef. We waren er in 2003 ook geweest en toen vond ik het best gezellig. Natuurlijk was het slechte weer er ook debet aan maar de lange wachttijden, slecht uitgezette proeven en een keurmeester die geen rekening houdt met de specifieke eigenschappen van het ras maakten dat ik Beesd dit jaar niet geweldig vond.
Uit de weinige B diploma's, slechts 11 van de 63 deelnemers, blijkt hoe moeilijk het is maar ook dat het niveau (te) laag is waardoor de wachttijden oplopen.
Beesd leverde ons een C diploma op met 46 punten.
Vandaag stond de KNJV proef van Beesd op het programma. Deze proef wordt georganiseerd door de rasvereniging van de Drentse Patrijs samen met de NVSW en er mogen dan ook alleen maar Drentse Patrijshonden, Friese Stabijhounen en Wetterhounen aan deelnemen.
's Morgens om 6.00 uur werd ik gewekt door de wekker en ik hoorde de regen kletteren tegen de rolluiken. Dat wordt een nat pak vandaag dus ik neem mijn regenpijpen, hoedje en paraplu mee. Onderweg naar Beesd onweert het en valt de regen met bakken uit de lucht maar voorbij Tiel trok de bewolking op en eenmaal in Beesd scheen er zelfs een zonnetje.
We begonnen de dag met het verloren apport te land: een negen.
Op de plaats waar we wachtten stonden ook de tassen met daarin de eenden. De helper haalde telkens een tas en bracht dat in het bos. De honden konden dat zien en menig hond liep op zijn spoor terug naar de baas. Ik laat Floran in zo'n geval nooit kijken en het resultaat is dan ook dat zij rechtstreeks het bos in gaat en er ook rechtstreeks weer uit komt. Helaas vond ze het nodig om even te plassen vandaar een punt aftrek.
Het tweede onderdeel was het markeren: een nul.
Hiermee sneuvelde direct al het B diploma en hoefde ik 's middags niet meer te dirigeren.
Jammer! Vooral omdat ik van mening ben dat het onterecht was. Het markeren werd op een brandnetelveld gehouden waartussen distels groeiden. Floran ging voor het commando weg maar ik kon haar op tijd terug fluiten. Toen ze inderdaad gaan mocht baande ze zich voorzichtig een weg door de brandnetels en de distels waarbij ze vlot doorliep maar niet rende. Ze markeerde prima maar de keurmeester vond het allemaal veel te traag gaan en gebood mij haar in te fluiten. Een schrale troost was dat slechts 31 van de 63 honden het markeerapport wel haalden waaronder slechts één stabij.
Daarna kwam het apport over water: een zes.
Daar waar de vorige keurmeester onredelijk was, was deze wel héél coulant. We hadden al zeker anderhalf uur zitten wachten toen we eindelijk aan de beurt waren. Floran had duidelijk de smoor in omdat ik haar door de brandnetels en distels had gestuurd en dat liet de dame goed merken. Het over water is hier nooit gemakkelijk omdat je te maken hebt met pleziervaartuigen en met een hoge beschoeiing. Floran zwom over en kwam maar moeilijk het water uit. Eenmaal op het droge liep zij rechtstreeks naar de eend, nam hem op en keek mij uitdagend aan. Ik negeer dat gedrag doorgaans totaal, zo ook vandaag. Zij legde de eend weer neer, liep er bij weg en ging plassen. Ik brulde haar een ferm APPORT toe waarop zij de eend weer opnam en mij aan bleef staren met een blik van wat moet je nu.
Ze bleef aan de overkant nog even klooien en na nog een duidelijk commando kwam ze uiteindelijk over gezwommen.
Het volgende onderdeel was het houden van de aangewezen plaats: een tien.
Zoals gewoonlijk niets op aan te merken.
De volgende proef was het apport uit diep water: een tien en het apport te land: een negen. Bij deze proef hebben we wederom ruim een uur moeten wachten. De regen kwam met bakken uit de lucht en er hing een hevige onweersbui boven Beesd. De proeven gingen echter gewoon door, iets wat ik levensgevaarlijk vond.
 |
| Floran werkt beheerst |
 |
| Floran heeft de eend keurig in haar vang |
 |
| keurig model apport |
 |
| Een hondje waarmee ik kan lezen en schrijven |
Deze proef werd op een modderige akker gehouden en ik stond tot mijn enkels in de blubber. De hond ging goed vooruit maar wel traag waardoor er twee punten afgetrokken werden.
Als laatste onderdeel moesten we nog aangelijnd en los volgen: een negen.
Eigenlijk zou deze proef ook op die modderakker gehouden worden maar er was niet te lopen en dus werd er uitgeweken naar een ander veld. Terwijl de regen naar beneden stortte en het inmiddels al 15.00 uur was liepen wij ons achtje.
Het was een rommelige proef. We waren er in 2003 ook geweest en toen vond ik het best gezellig. Natuurlijk was het slechte weer er ook debet aan maar de lange wachttijden, slecht uitgezette proeven en een keurmeester die geen rekening houdt met de specifieke eigenschappen van het ras maakten dat ik Beesd dit jaar niet geweldig vond.
Uit de weinige B diploma's, slechts 11 van de 63 deelnemers, blijkt hoe moeilijk het is maar ook dat het niveau (te) laag is waardoor de wachttijden oplopen.
Beesd leverde ons een C diploma op met 46 punten.
 |
| wachten in Beesd bij het over water |
zaterdag 6 augustus 2005
KNJV jachtproef in Veendam met Floran 6 augustus 2005
Verslag van de KNJV proef te Veendam op 06 augustus 2005
3.45 uur: Na een rusteloze nacht besluit ik op te staan en niet te wachten op de wekker die om 4.00 af zou gaan. Snel een rondje met de hondjes en daarna de tas inpakken voor de eerste KNJV proef van dit seizoen in Veendam. We komen om 6.50 aan op het terrein waar de proef gehouden wordt.
We begonnen met het aangelijnd en los volgen en het uitsturen en komen op bevel: beiden een tien.
Ik merk dat Floran wat hinkt met haar poot en na een korte inspectie zie ik dat één van haar voetzooltjes helemaal stuk is. Het zal wel niets worden vandaag maar we gaan toch maar door en ik hoop dat de keurmeesters er een beetje rekening mee willen houden.
Het tweede onderdeel is het apport over diep water: een zeven.
Floran heeft grote moeite om het water in te gaan. De kant is steil en ze zoekt naar een wat makkelijkere plaats. Ik fluit haar terug en zet haar opnieuw in: vooruit is nou eenmaal vooruit en niet drie meter naar links of rechts. Gelukkig gaat ze dan wel en zwemt keurig over. Aan de overkant is de oever zowaar nog steiler en ze heeft echt grote moeite om er uit te komen. Uiteindelijk lukt dit ook en gaat ze regelrecht naar de eend. Ze springt in het water op de plek waar ze er uit is gegaan en gaat met eend en al kopje onder! Heel bijzonder want ze had ook over de brug terug kunnen komen zoals een heleboel andere honden deden.
Als derde moesten we naar het houden van de aangewezen plaats: een negen.
Floran blijft altijd keurig liggen en het levert me dan ook altijd een tien op. Nu even niet! Het had even tevoren hard geregend en de grond was drassig. Ze besloot om alvast te gaan zitten toen ik aan kwam lopen.
De vierde proef was het apport uit de dichte dekking: een tien.
Ze nam prima diepte in het bos en pakte vlot de eend op.
Het vijfde onderdeel was het markeren: een acht.
Floran markeerde prima maar was wat traag in het oppakken van de eend. Dit is echter wel typisch Stabij en het is dan ook jammer en kinderachtig dat er maar liefst twee punten afgetrokken werden.
Als laatste moesten we naar het apport te land en het apport uit diep water: beiden een tien.
Ook bij het apport te land nam Floran het konijn traag op. Hier stond echter een keurmeester die verstand heeft van het ras. De hond deed perfect wat er van haar verlangd werd en of dat nou snel of langzaam gebeurt is niet relevant.
We hadden 74 punten vergaard van de 80 en mochten mee doen aan de A onderdelen.
Bij de dirigeerproef ging Floran goed weg. Ze luisterde helaas niet goed genoeg naar de fluit waardoor ik extra commando's moest geven en dat kostte mij twee boekjes: einde oefening.
Toch kreeg ik nog een compliment van één van de keurmeesters dat hij het helemaal niet slecht vond wat we presteerden. Volgende keer beter zullen we maar zeggen.
Al met al een leuke dag met een prachtig B diploma van 74 punten, mijn dag kon niet meer stuk!
3.45 uur: Na een rusteloze nacht besluit ik op te staan en niet te wachten op de wekker die om 4.00 af zou gaan. Snel een rondje met de hondjes en daarna de tas inpakken voor de eerste KNJV proef van dit seizoen in Veendam. We komen om 6.50 aan op het terrein waar de proef gehouden wordt.
We begonnen met het aangelijnd en los volgen en het uitsturen en komen op bevel: beiden een tien.
Ik merk dat Floran wat hinkt met haar poot en na een korte inspectie zie ik dat één van haar voetzooltjes helemaal stuk is. Het zal wel niets worden vandaag maar we gaan toch maar door en ik hoop dat de keurmeesters er een beetje rekening mee willen houden.
Het tweede onderdeel is het apport over diep water: een zeven.
Floran heeft grote moeite om het water in te gaan. De kant is steil en ze zoekt naar een wat makkelijkere plaats. Ik fluit haar terug en zet haar opnieuw in: vooruit is nou eenmaal vooruit en niet drie meter naar links of rechts. Gelukkig gaat ze dan wel en zwemt keurig over. Aan de overkant is de oever zowaar nog steiler en ze heeft echt grote moeite om er uit te komen. Uiteindelijk lukt dit ook en gaat ze regelrecht naar de eend. Ze springt in het water op de plek waar ze er uit is gegaan en gaat met eend en al kopje onder! Heel bijzonder want ze had ook over de brug terug kunnen komen zoals een heleboel andere honden deden.
Als derde moesten we naar het houden van de aangewezen plaats: een negen.
Floran blijft altijd keurig liggen en het levert me dan ook altijd een tien op. Nu even niet! Het had even tevoren hard geregend en de grond was drassig. Ze besloot om alvast te gaan zitten toen ik aan kwam lopen.
De vierde proef was het apport uit de dichte dekking: een tien.
Ze nam prima diepte in het bos en pakte vlot de eend op.
Het vijfde onderdeel was het markeren: een acht.
Floran markeerde prima maar was wat traag in het oppakken van de eend. Dit is echter wel typisch Stabij en het is dan ook jammer en kinderachtig dat er maar liefst twee punten afgetrokken werden.
Als laatste moesten we naar het apport te land en het apport uit diep water: beiden een tien.
Ook bij het apport te land nam Floran het konijn traag op. Hier stond echter een keurmeester die verstand heeft van het ras. De hond deed perfect wat er van haar verlangd werd en of dat nou snel of langzaam gebeurt is niet relevant.
We hadden 74 punten vergaard van de 80 en mochten mee doen aan de A onderdelen.
Bij de dirigeerproef ging Floran goed weg. Ze luisterde helaas niet goed genoeg naar de fluit waardoor ik extra commando's moest geven en dat kostte mij twee boekjes: einde oefening.
Toch kreeg ik nog een compliment van één van de keurmeesters dat hij het helemaal niet slecht vond wat we presteerden. Volgende keer beter zullen we maar zeggen.
Al met al een leuke dag met een prachtig B diploma van 74 punten, mijn dag kon niet meer stuk!
Abonneren op:
Posts (Atom)