Verslag van de MAP in Neede op 24 oktober 2005
Na een onrustige nacht waarin we wel tien MAP's gelopen hebben besluit ik om 5.30 uur op te staan en niet te wachten op de wekker die me om 5.45 uur zou wekken. Floran zit tegen het loops worden aan en dus check ik even met een stukje keukenpapier of het nog niet zover is.
De vulva lijkt al wel wat gezwollen maar er komt geen uitvloeiing dus ik waag het er maar op. In het ergste geval komt ze niet door de veterinaire keuring maar dan kan ik altijd nog even kijken naar de verrichtingen van mijn trainingspartner Willeke met haar Grote Münsterlander Aengus.
Het weerbericht voorspelt voor vandaag niet veel goeds en ik neem dan ook mijn regenpijpen en mijn hoedje mee. Aangekomen in Neede gaan we eerst naar de dierenarts die zijn goedkeuring geeft aan Floran. Daarna loop ik eerst naar een bevriende voorjager die met zijn reu staat te wachten en ik let goed op of de reu veel interesse toont in Floran. Ik wil beslist niet dat de reuen reageren op haar waardoor zij minder goed presteren en daardoor hun kansen op een diploma mis lopen. Hij begroet haar, ruikt een keer en draait zich om dus dat zit wel goed.
Hoewel we nu wel enkele malen getraind hebben, reken ik ook dit keer nergens op. We gaan er, ondanks de regen, een leuke dag van maken.
Het eerste onderdeel was een verloren dubbelapport in het bos: een nul.
Die is maar vast binnen! Jammer natuurlijk maar het loopt wel heel ontspannen.
De uitleg:
Aan het eind van een jacht is een jager er van overtuigd dat twee stuks nog niet binnen zijn. Volgens hem moet er ergens rechts nog een eend zijn en aan de linkerkant nog een kraai. Hij vraagt u om nazoek te doen.
Floran ging prima weg en kwam vrij snel rechts bij de eend. "Ze moet nu in de buurt zijn", zei de keurmeester. Ze kwam terug zonder eend en bleef op afstand vragend kijken. Ik stuurde haar met het commando 'zoek apport' opnieuw het bos in. Ze ging dezelfde weg maar kwam wederom zonder eend terug. Vanwege de tijdsdruk besloot ik haar eerst in te zetten op de kraai die ze in no time binnen bracht. Helaas was er geen tijd meer voor de eend en de nul stond genoteerd.
Achteraf hoorde ik dat de eend op een omgevallen boom lag en dat ze daar dus tegenop moest gaan staan om er bij te kunnen. Het verklaart haar vragende blik waarin haar frustratie te zien was. Ze rook de eend maar kwam niet op het idee om hoog te zoeken. Het was klaarblijkelijk een moeilijke opdracht want 19 van de 50 honden lukte het niet om beide apporten op tijd binnen te brengen.
De tweede proef was een markeerapport over water en een verloren apport in het bos: 75 punten
De uitleg:
U staat op een jacht met uw hond aan een bosrand. Dan wordt u geroepen door een jager. U loopt met uw hond naar hem toe. U bent halverwege als u een schot hoort. Een andere jager, die aan de punt van het bos staat, heeft een kraai geschoten. U ziet de kraai in het veld, aan de overkant van een slootje, vallen. Als u bij de jager komt die u geroepen had, vertelt hij dat er eerder een konijn in de dekking is geschoten. Hij weet niet zeker of deze wel kickdood is. Aan u dus om eerst uw hond op het konijn in te zetten en daarna de kraai te laten apporteren.
Floran had de kraai zien vallen en wilde deze apporteren. Gelukkig bleef ze keurig naast me en draaide ze netjes met mij mee in de richting van het bos. Ze nam goed diepte en was snel terug met het konijn. Daarna zette ik haar in op de kraai. Op het commando 'apport' ging Floran prima weg. Ze bleef aan deze kant van de sloot zoeken maar na nog een paar commando's 'over' zwom ze over en vond de kraai. Bij dit onderdeel vielen maar liefst 12 onvoldoendes dus ik was best tevreden.
De volgende proef was een apport uit water en over water: 72 punten.
De uitleg:
U staat met uw hond aan de waterkant geposteerd. Verderop aan dezelfde kant zit een jager in een hut. Hij blijkt een goede schutter, want hij weet met een mooi doublet twee eenden uit de lucht te plukken. De eerste eend valt aan de overkant op een met onkruid begroeide heuvel, de andere komt met een plons in het water, voorbij het schuilhutje. Uw hond moet beide binnen brengen.
Het eerst liet ik haar de eend uit het water apporteren en dat deed ze volgens het boekje. Daarna liet ik haar over zwemmen gevolgd door een 'zoek apport'. Ze had de tijd nodig maar uiteindelijk ging ze de rimboe in en kwam ze met eend terug. Zoals gewoonlijk gaf ze het keurig volgens modelapport af. Op dit onderdeel sneuvelden 5 honden.
's Middags begonnen wij met een markeerproef en een markeerapport over water: een nul.
De uitleg:
U bent met uw hond geposteerd aan een bosrand, met voor u een grote weide en rechts van u de beek. Zowel aan de overzijde van de beek als op de weide staat een jager. Dan hoort u rechts van u een schot. Er is een nijlgans geschoten die aan de overkant van de beek valt in het hogere gras. Door dat schot gaat er een kauwtje geschrokken op de vleugels. De op de weide geposteerde jager haalt hem met een mooi schot naar beneden en het kauwtje valt zichtbaar op de weide. Vervolgens wordt aan u gevraagd om uw hond beide stukken te laten halen.
Aangezien het kauwtje als laatste viel heb ik Floran daar het eerst op ingezet. Zij haalde hem uitstekend binnen. Daarna moest ze naar rechts, over water, op zoek naar de nijlgans. Ze liep naar het water en was daar voor mij uit het zicht. Ik zag haar niet aan de overkant en gaf enkele commando's 'over'. Helaas kwam er geen Floran uit het water. Achteraf hoorde ik van de keurmeester dat ze nodig moest poepen en dat ik haar beter eerst uit had kunnen laten. Dat had ik ook wel geprobeerd maar je mag een hond die niet aan het werk is niet aflijnen en aangelijnd poept dit deftige dametje niet. Bij deze proef sneuvelden 6 honden.
Het volgende apport was een dubbelapport in een weiland: 58 punten.
De uitleg:
Een jager heeft uw hulp nodig. U laat uw hond achter en loopt naar hem toe om navraag te doen. Als u bij de jager staat, krijgt u te horen dat hij eerder een haas heeft geschoten. Hij weet nog ongeveer waar deze moet liggen. Dat is een mooi apport voor uw hond.
Dan komt er een fazant over. De jager schoudert en plukt de fazant met een mooi schot uit de lucht. U haalt uw hond op om beide stuks wild te laten apporteren.
Bij deze proef gaat het vooral om steadynes. De hond blijft alleen zittend achter terwijl er geschoten wordt. De fazant wordt als laatste geschoten dus zet ik haar daar op in. Het is een flink beest en zij heeft nooit eerder fazant geapporteerd. Ze loopt er recht op om hem vervolgens te laten liggen. Ik bijt haar een ferm 'apport' toe en zij besluit het commando toch maar uit te voeren. Daarna zet ik haar in op het haas. Zij krijgt vrijwel direct verwaaiing en loopt er recht op af. Ook nu weer negeert ze het dier volkomen en denkt nog even het weiland te verkennen. Ik geef opnieuw het commando 'apport' en dan gaat ze alsnog. Ook dit is een flink dier en ze heeft er grote moeite mee. Halverwege legt ze hem neer en komt naar me toe met een blik van "daar ligt ie, doe de rest zelf maar". Uiteraard is dat niet goed genoeg en wederom maan ik haar tot een goede afwerking. Ze pakt het haas opnieuw en brengt hem vervolgens model bij mij. Ik was bijna door de tijd heen maar het was gelukkig een krappe voldoende. Voor 2 combinaties bleek deze proef te moeilijk.
Het laatste apport was een dubbel apport over water in het bos: 70 punten.
De uitleg:
U wordt met uw hond bij een jager geroepen. Er zijn nog twee stuks niet binnen te weten een duif en een muskusrat. Zij moeten in een perceel aan de andere kant van een beekje liggen. U moet dus uw hond laten nazoeken om deze alsnog binnen te krijgen.
Ik stuur Floran met het commando 'over' over water en geef haar een 'zoek apport'. Gelukkig gaat ze direct naar links waar naar mijn idee het moeilijkste stuk ligt. Ze komt er binnen enkele seconden mee terug en brengt het netjes voor. Ik stuur haar op dezelfde manier op het tweede apport en tot mijn vreugde gaat ze direct naar rechts en loopt er bovenop. De muskusrat was echter niet zo vers meer en Floran vond het dan ook niet nodig om die nog mee te nemen. Ik brulde haar een ferm 'apport' toe maar het leverde me helaas niets op. Ze ging verder zoeken in het bos naar iets dat volgens haar wel de moeite van het meebrengen was en weigerde de rat op te pakken. Toen ze weer een beetje in de buurt van de rat was heb ik haar nog eens een commando gegeven wat ze goddank opvolgde. De muskusrat werd keurig door haar binnen gebracht. Het lukte 3 voorjagers niet om deze apporten binnen te laten brengen.
Het was, ondanks de vele regen, een gezellige en geslaagde dag. Helaas geen diploma maar wel overtuigd van het feit dat ik een goed hondje heb. Ze heeft haar Friese kuren die ik wel kan waarderen maar ze werkt uitstekend.
We hadden, in tegenstelling tot onze eerste MAP, dit keer wel wat geoefend en dat was ook wel duidelijk zichtbaar. De hond vond het niet meer vreemd dat ze na het binnen brengen van een apport nog eens moest apporteren. Voor de hond is dit geweldig om te doen en voor mij is het genieten van een hardwerkende hond. Het is ons dit jaar niet gelukt om een MAP B diploma te halen maar volgend jaar zou het moeten lukken!
maandag 24 oktober 2005
vrijdag 2 september 2005
Verslag van de eerste MAP met Floran in Haaften 2 september 2005
Verslag van de MAP in Haaften op 02 september 2005
Op vrijdag 2 september moesten we naar Haaften voor onze eerste Meervoudige Apporteer Proef. Deze proef werd gehouden in de Lieskamp: een prachtig natuurgebied dat zich uitstekend leende voor dit evenement. Er deden 50 combinaties mee, 30 B klanten en 20 A klanten. Voor de A klanten staat er veel op het spel want zij willen hoge ogen gooien zodat ze kans maken om uitgenodigd te worden voor de NIMROD. Floran was de enige Friese Stabij in het gezelschap en zij oogstte veel complimentjes over haar vriendelijke en puppyachtige uiterlijk. Ze werd door menigeen geaaid en geknuffeld.
De eerste proef begon voor ons met een drijfjacht: een voldoende. (de punten kreeg ik niet te horen)
De uitleg:
Het geweer vraagt u met uw hond mee te gaan. Misschien is er nog kans om wat wild te bemachtigen. Bij het oplopen schiet het geweer links een konijn. We markeren de valplaats en lopen op advies van het geweer door. Er kan nog meer wild komen! Na het doorlopen komt er een kraai over die met succes beschoten wordt. U mag uw hond inzetten op de kraai en het konijn.
Floran volgde eerst goed maar nadat het konijn geschoten was vond ze het vreemd dat ze niet mocht apporteren en volgde heel slordig. Gelukkig had ze de plek goed gemarkeerd en ook de kraai zag ze vallen. De apporten kwamen keurig binnen.
De tweede proef was een dubbel apport uit het water: een nul.
De uitleg:
Verderop staat een geweer half verscholen in de dekking. Op het eerste schot valt, tegenover het geweer in het water tussen de lokkers een stuk wild. Bij het tweede schot valt er verderop, buiten het zicht van de voorjager en hond, het tweede stuk wild waarvan de schutter niet zeker weet of het wel goed raak was! U krijgt de gelegenheid de beide stuks wild in een weidelijke volgorde binnen te brengen.
Floran ging meteen links het water in ofschoon ze eigenlijk eerst het andere apport moest halen. Ik nam het puntenverlies voor lief en liet haar gaan. Het wild lag aan de overkant in het water en niet tussen de lokkers zoals in de beschrijving. We hadden nog nooit met lokkers getraind en ik kon de hond er niet toe bewegen om ze te negeren en het echte wild te apporteren. Ze bleef maar aan die lokeenden trekken, overigens zonder succes want die dingen zitten vast.
Het derde apport was een verloren zoek apport: een nul.
De uitleg:
U staat op een plaats waar op duiven gejaagd is. Helaas zijn er nog twee duiven zoek die in het wilgenbos gevallen zijn. U en uw hond krijgen de gelegenheid om de duiven alsnog binnen te brengen.
De eerste duif kwam vlot binnen. Daarna moest de hond opnieuw ingezet worden om de tweede duif te halen. Floran zocht keurig en was op de juiste plek. Helaas vond ze hem niet - de duif lag wat hoger in een struik tussen de takken - ofschoon we dat wel eens getraind hadden.
De vierde proef was een markeerproef over water en een markeer op het land: een nul.
De uitleg:
U staat op post bij een eendentrek. Het geweer staat op de steiger. Er komen twee eenden waarvan de eerste eend kickdood aan de overkant in de waterkant terechtkomt en nummer twee afbuigt naar links. Hier zijn al meerdere eenden geapporteerd. Het geweer weet niet of nummer twee goed geraakt is!
Het tweede apport moest als eerste gehaald worden en Floran kweet zich uitstekend van haar taak. Daarna stuurde ik haar langs de steiger over water. De eend lag niet in het water maar vijf meter uit de kant op het gras. Floran kwam uit het water en ik gaf haar het commando "zoek apport" omdat ze de eend niet had zien vallen. Ze zocht tegen de wind in naar rechts terwijl de eend links lag. Ze kreeg dus geen verwaaiing en ik kon haar niet naar links dirigeren omdat de rietkraag aan de overkant mij het zicht ontnam.
Inmiddels was het half drie en moesten we nog twee proeven doen. Bij de volgende proef aangekomen was de wachttijd meer dan een uur en ik besloot om het hier bij te laten.
Het was een fantastische ervaring voor mij en voor de hond. Floran heeft uitstekend gewerkt en het feit dat we niet geslaagd zijn is uitsluitend te wijten aan het niet geoefend hebben voor een MAP. Mijn stelling dat een hond die gewoon goed luistert een MAP diploma kan halen zonder er voor te oefenen werd vandaag onderuit gehaald. Voor een MAP moet je wel degelijk trainen!
Op vrijdag 2 september moesten we naar Haaften voor onze eerste Meervoudige Apporteer Proef. Deze proef werd gehouden in de Lieskamp: een prachtig natuurgebied dat zich uitstekend leende voor dit evenement. Er deden 50 combinaties mee, 30 B klanten en 20 A klanten. Voor de A klanten staat er veel op het spel want zij willen hoge ogen gooien zodat ze kans maken om uitgenodigd te worden voor de NIMROD. Floran was de enige Friese Stabij in het gezelschap en zij oogstte veel complimentjes over haar vriendelijke en puppyachtige uiterlijk. Ze werd door menigeen geaaid en geknuffeld.
De eerste proef begon voor ons met een drijfjacht: een voldoende. (de punten kreeg ik niet te horen)
De uitleg:
Het geweer vraagt u met uw hond mee te gaan. Misschien is er nog kans om wat wild te bemachtigen. Bij het oplopen schiet het geweer links een konijn. We markeren de valplaats en lopen op advies van het geweer door. Er kan nog meer wild komen! Na het doorlopen komt er een kraai over die met succes beschoten wordt. U mag uw hond inzetten op de kraai en het konijn.
Floran volgde eerst goed maar nadat het konijn geschoten was vond ze het vreemd dat ze niet mocht apporteren en volgde heel slordig. Gelukkig had ze de plek goed gemarkeerd en ook de kraai zag ze vallen. De apporten kwamen keurig binnen.
De tweede proef was een dubbel apport uit het water: een nul.
De uitleg:
Verderop staat een geweer half verscholen in de dekking. Op het eerste schot valt, tegenover het geweer in het water tussen de lokkers een stuk wild. Bij het tweede schot valt er verderop, buiten het zicht van de voorjager en hond, het tweede stuk wild waarvan de schutter niet zeker weet of het wel goed raak was! U krijgt de gelegenheid de beide stuks wild in een weidelijke volgorde binnen te brengen.
Floran ging meteen links het water in ofschoon ze eigenlijk eerst het andere apport moest halen. Ik nam het puntenverlies voor lief en liet haar gaan. Het wild lag aan de overkant in het water en niet tussen de lokkers zoals in de beschrijving. We hadden nog nooit met lokkers getraind en ik kon de hond er niet toe bewegen om ze te negeren en het echte wild te apporteren. Ze bleef maar aan die lokeenden trekken, overigens zonder succes want die dingen zitten vast.
Het derde apport was een verloren zoek apport: een nul.
De uitleg:
U staat op een plaats waar op duiven gejaagd is. Helaas zijn er nog twee duiven zoek die in het wilgenbos gevallen zijn. U en uw hond krijgen de gelegenheid om de duiven alsnog binnen te brengen.
De eerste duif kwam vlot binnen. Daarna moest de hond opnieuw ingezet worden om de tweede duif te halen. Floran zocht keurig en was op de juiste plek. Helaas vond ze hem niet - de duif lag wat hoger in een struik tussen de takken - ofschoon we dat wel eens getraind hadden.
De vierde proef was een markeerproef over water en een markeer op het land: een nul.
De uitleg:
U staat op post bij een eendentrek. Het geweer staat op de steiger. Er komen twee eenden waarvan de eerste eend kickdood aan de overkant in de waterkant terechtkomt en nummer twee afbuigt naar links. Hier zijn al meerdere eenden geapporteerd. Het geweer weet niet of nummer twee goed geraakt is!
Het tweede apport moest als eerste gehaald worden en Floran kweet zich uitstekend van haar taak. Daarna stuurde ik haar langs de steiger over water. De eend lag niet in het water maar vijf meter uit de kant op het gras. Floran kwam uit het water en ik gaf haar het commando "zoek apport" omdat ze de eend niet had zien vallen. Ze zocht tegen de wind in naar rechts terwijl de eend links lag. Ze kreeg dus geen verwaaiing en ik kon haar niet naar links dirigeren omdat de rietkraag aan de overkant mij het zicht ontnam.
Inmiddels was het half drie en moesten we nog twee proeven doen. Bij de volgende proef aangekomen was de wachttijd meer dan een uur en ik besloot om het hier bij te laten.
Het was een fantastische ervaring voor mij en voor de hond. Floran heeft uitstekend gewerkt en het feit dat we niet geslaagd zijn is uitsluitend te wijten aan het niet geoefend hebben voor een MAP. Mijn stelling dat een hond die gewoon goed luistert een MAP diploma kan halen zonder er voor te oefenen werd vandaag onderuit gehaald. Voor een MAP moet je wel degelijk trainen!
zaterdag 27 augustus 2005
Verslag van de KNJV proef in Gendringen met Floran op 27 augustus 2005
Verslag van de KNJV proef te Gendringen op 27 augustus 2005
Zaterdag 27 augustus 5.30 uur: de wekker wekt me uit een onrustige slaap en ik ben meteen klaar wakker als ik besef waarom ik op dit ongoddelijke tijdstip op moet staan.
Vandaag werken we de laatste KNJV proef van dit seizoen af en ik hoop op een goed resultaat, dat wil zeggen: minimaal een 'goede' B maar liever een A alhoewel ik weet dat die kans vrijwel nihil is daar we nog te weinig getraind hebben.
Aangekomen in Voorst, een gehucht vlak bij Gendringen waar de proef gehouden wordt, beginnen wij met het apport uit diep water: een tien,
direct gevolgd door het apport te land: een negen.
Een lekker begin van de dag, alhoewel die negen gewoon een tien had moeten zijn omdat het oppakken op de wijze zoals Floran het deed rastypisch is: eerst goed kijken hoe het apport het best opgepakt kan worden. Gelukkig zijn er steeds meer keurmeesters die hier geen punt aftrek voor geven maar meneer Goosen dacht er anders over.
De tweede proef was het apport over diep water: een acht.
Floran ging op mijn commando "vooruit, over" naar rechts om de rietkraag te inspecteren. Ik nam geen enkel risico en brulde er een flink commando achteraan waarvan ze gelukkig onder de indruk was en deed wat van haar verlangd werd. Ze nam goed diepte en kwam keurig met de eend terug. De keurmeester was van mening dat mijn brul niet één extra commando was maar gold voor wel twee commando's. Hoe dan ook, mijn doel was bereikt, het apport was binnen.
Als derde onderdeel gingen we naar de markeerproef: een negen.
Floran pakte weifelend de eend op en dat kost nou eenmaal een punt.
De vierde proef was het los en aangelijnd volgen: een negen,
gevolgd door het uitsturen en komen op bevel: een tien.
Floran volgde bij het los volgen niet zo perfect en bleef soms iets achter.
Vervolgens gingen we naar het houden van de aangewezen plaats: een tien.
Zoals gewoonlijk bleef ze keurig rustig liggen wachten tot ik haar kwam halen.
Daarna was het de beurt aan het apport uit de dichte dekking: een zeven.
Floran kwam helaas boven de wind en kreeg dus geen verwaaiing van de eend. Ze liep er vlak langs op en zo zie je maar dat een hond tijdens een dergelijke oefening zijn ogen niet gebruikt maar puur op zijn neus af gaat. Ze nam veel te veel diepte maar bleef goed zoeken. Gelukkig kwam ze vrij snel terug om het bos achter mij uit te kammen. In verband met de tijd heb ik haar daar van af gehouden door haar opnieuw in te zetten. Floran wist dat het apport niet recht voor haar of rechts in het bos lag want daar was ze al geweest en ze ging dan ook direct naar links. Ze kreeg al snel verwaaiing en bracht de eend keurig binnen. Op een training zou ik haar hebben laten gaan om zelf te ontdekken dat in het bos achter mij niets te vinden was maar nu was de kans te groot dat ik dan de toegestane tijd zou overschrijden. Op een proef kost het dus drie punten, in de jachtpraktijk zou men blij zijn met een hond die zo goed zoekt.
Het B diploma is weer binnen en ik ben heel tevreden met de behaalde 72 punten temeer omdat ik weet dat het, door pech op het laatste onderdeel, er ook 75 hadden kunnen zijn want Floran heeft bij dat onderdeel bijna altijd een tien.
's Middags deden er 37 deelnemers mee aan de dirigeerproef waaronder Floran.
Gelukkig waren we al snel aan de beurt want het was inmiddels 14.30 uur.
Zoals ik al verwacht had is dit niet gelukt. Floran nam prima de lijn aan die ik haar gaf en moest toen onder prikkeldraad door en over een slootje naar het volgende weiland. In de sloot groeide riet en ze bleef daar wat dralen. Ik floot haar om attentie om haar vervolgens door te sturen maar ze kwam net als in Winterswijk naar mij terug. Ze ging uiteindelijk zitten op de fluit maar het hoefde al niet meer. Als er zoveel deelnemers zijn dan weet je dat de boekjes snel omhoog gaan.
Tot nu toe kan ik tevreden terug kijken op de behaalde resultaten: drie goede B diploma's en één C diploma.
Op vrijdag 2 september gaan we onze eerste MAP lopen in Haaften en op 24 oktober in Neede. Het schijnt erg leuk te zijn en ik ben heel benieuwd of we er een MAP B diploma uit kunnen slepen. Binnenkort gaan we met Oepke Haagsma en zijn Stabij Hike op jacht om eens van de praktijk te proeven.
Zaterdag 27 augustus 5.30 uur: de wekker wekt me uit een onrustige slaap en ik ben meteen klaar wakker als ik besef waarom ik op dit ongoddelijke tijdstip op moet staan.
Vandaag werken we de laatste KNJV proef van dit seizoen af en ik hoop op een goed resultaat, dat wil zeggen: minimaal een 'goede' B maar liever een A alhoewel ik weet dat die kans vrijwel nihil is daar we nog te weinig getraind hebben.
Aangekomen in Voorst, een gehucht vlak bij Gendringen waar de proef gehouden wordt, beginnen wij met het apport uit diep water: een tien,
direct gevolgd door het apport te land: een negen.
Een lekker begin van de dag, alhoewel die negen gewoon een tien had moeten zijn omdat het oppakken op de wijze zoals Floran het deed rastypisch is: eerst goed kijken hoe het apport het best opgepakt kan worden. Gelukkig zijn er steeds meer keurmeesters die hier geen punt aftrek voor geven maar meneer Goosen dacht er anders over.
De tweede proef was het apport over diep water: een acht.
Floran ging op mijn commando "vooruit, over" naar rechts om de rietkraag te inspecteren. Ik nam geen enkel risico en brulde er een flink commando achteraan waarvan ze gelukkig onder de indruk was en deed wat van haar verlangd werd. Ze nam goed diepte en kwam keurig met de eend terug. De keurmeester was van mening dat mijn brul niet één extra commando was maar gold voor wel twee commando's. Hoe dan ook, mijn doel was bereikt, het apport was binnen.
Als derde onderdeel gingen we naar de markeerproef: een negen.
Floran pakte weifelend de eend op en dat kost nou eenmaal een punt.
De vierde proef was het los en aangelijnd volgen: een negen,
gevolgd door het uitsturen en komen op bevel: een tien.
Floran volgde bij het los volgen niet zo perfect en bleef soms iets achter.
Vervolgens gingen we naar het houden van de aangewezen plaats: een tien.
Zoals gewoonlijk bleef ze keurig rustig liggen wachten tot ik haar kwam halen.
Daarna was het de beurt aan het apport uit de dichte dekking: een zeven.
Floran kwam helaas boven de wind en kreeg dus geen verwaaiing van de eend. Ze liep er vlak langs op en zo zie je maar dat een hond tijdens een dergelijke oefening zijn ogen niet gebruikt maar puur op zijn neus af gaat. Ze nam veel te veel diepte maar bleef goed zoeken. Gelukkig kwam ze vrij snel terug om het bos achter mij uit te kammen. In verband met de tijd heb ik haar daar van af gehouden door haar opnieuw in te zetten. Floran wist dat het apport niet recht voor haar of rechts in het bos lag want daar was ze al geweest en ze ging dan ook direct naar links. Ze kreeg al snel verwaaiing en bracht de eend keurig binnen. Op een training zou ik haar hebben laten gaan om zelf te ontdekken dat in het bos achter mij niets te vinden was maar nu was de kans te groot dat ik dan de toegestane tijd zou overschrijden. Op een proef kost het dus drie punten, in de jachtpraktijk zou men blij zijn met een hond die zo goed zoekt.
Het B diploma is weer binnen en ik ben heel tevreden met de behaalde 72 punten temeer omdat ik weet dat het, door pech op het laatste onderdeel, er ook 75 hadden kunnen zijn want Floran heeft bij dat onderdeel bijna altijd een tien.
's Middags deden er 37 deelnemers mee aan de dirigeerproef waaronder Floran.
Gelukkig waren we al snel aan de beurt want het was inmiddels 14.30 uur.
Zoals ik al verwacht had is dit niet gelukt. Floran nam prima de lijn aan die ik haar gaf en moest toen onder prikkeldraad door en over een slootje naar het volgende weiland. In de sloot groeide riet en ze bleef daar wat dralen. Ik floot haar om attentie om haar vervolgens door te sturen maar ze kwam net als in Winterswijk naar mij terug. Ze ging uiteindelijk zitten op de fluit maar het hoefde al niet meer. Als er zoveel deelnemers zijn dan weet je dat de boekjes snel omhoog gaan.
Tot nu toe kan ik tevreden terug kijken op de behaalde resultaten: drie goede B diploma's en één C diploma.
Op vrijdag 2 september gaan we onze eerste MAP lopen in Haaften en op 24 oktober in Neede. Het schijnt erg leuk te zijn en ik ben heel benieuwd of we er een MAP B diploma uit kunnen slepen. Binnenkort gaan we met Oepke Haagsma en zijn Stabij Hike op jacht om eens van de praktijk te proeven.
zaterdag 13 augustus 2005
Verslag van de KNJV proef in Winterswijk met Floran op 13 augustus 2005
Verslag van de KNJV proef te Winterswijk
Op zaterdag 13 augustus moesten we in Winterswijk aantreden voor de derde KNJV proef van dit seizoen. Het was gelukkig opgehouden met regenen en de voorspellingen waren ook goed. Om 7.00 uur stond ik bij mijn trainingspartner Willeke voor de deur om samen met haar en haar grote Münsterlander Aengus naar Winterswijk te gaan.
We begonnen de dag met het aangelijnd en los volgen: een tien,
gevolgd door het vooruitsturen en komen op bevel: een tien.
De kop was er af! De keurmeester, dhr. Moerkens, vond dat Floran goed volgde maar wel met een wat lage kophouding. Hij rekende ons dat echter niet aan omdat het bij de Stabij hoort. Hetzelfde gold voor het uitsturen: Floran ging niet in volle vaart maar liep wel goed door. Ook hier hield hij rekening met het ras en gaf gewoon een tien.
De tweede proef was het markeerapport: een zes.
Wat hebben we hier geluk gehad. Floran sprong net als een dag eerder in Beesd opnieuw in. Gelukkig kon ik haar op tijd terug fluiten en mocht ze alsnog apporteren. Ze markeerde perfect en kwam keurig terug lopen met de eend, tot halverwege het veld. Mevrouw moest toch echt nodig poepen en besloot dat eerst even te doen. Ik zag de dag al in het water vallen want op een C diploma zit ik nou eenmaal niet meer te wachten. Ze deed wat ze doen moest en kwam op mijn commando "apport" netjes met de eend terug gerend. Keurmeester Rooijakkers vond het toch een zes waard en ik was hiermee zeer content.
Daarna gingen we naar het houden van de aangewezen plaats: een tien.
Het volgende onderdeel was het apport over diep water: een negen.
Deze proef is niet gemakkelijk in Winterswijk want het wordt gehouden in de steengroeve waar het terrein behoorlijk ruig is. Bij de inzetplek was het een flinke modderpoel en ik liet Floran daarom niet zitten maar zette haar direct in. Ze zwom keurig over en kwam goed uit aan de overkant. Ze liep rechtstreeks naar de eend en kwam er rechtstreeks en zonder dralen mee terug. De punt aftrek was voor het niet gaan zitten tijdens de inzet maar daar had ik bewust voor gekozen omdat ik anders wellicht in een strijd met de hond was beland en dat komt de samenwerking niet ten goede.
De zesde proef was het apport te land: een negen,
gevolgd door het apport uit diep water: een negen.
Keurmeester Bekkering complimenteerde mij met een Stabij als Floran. "Je hebt een goed hondje, dat zien we bij de Stabij's wel eens anders". Voor beide onderdelen was de punt aftrek voor het te langzame oppakken van het wild en het langzame te water gaan. Jammer dat deze keurmeester geen rekening houdt met deze rastypische eigenschappen.
Als laatste onderdeel moesten we naar het verloren apport te land: een tien.
Ik had me nauwelijks teruggetrokken of de hond stond al weer voor mijn neus!
Mijn dag kon al niet meer stuk. Het B diploma was binnen met 73 punten en daar was ik al heel blij mee.
's Middags mochten we mee doen aan de dirigeerproef: een nul.
Niet dat ik anders verwacht had want we trainen pas dit jaar echt voor een A diploma.
Floran ging op mijn commando 'vooruit' in volle vaart vooruit en nam goed de lijn aan die ik haar gaf. Helaas kwam ze op de zitfluit terug gerend in plaats van te gaan zitten precies zoals het hondje voor ons ook deed! Ze heeft die hond echter niet aan het werk gezien dus ze had het niet afgekeken. Halverwege luisterde ze eindelijk naar de fluit en ging zitten. Ik probeerde haar weer door te sturen maar ze zat totaal vast en ik kreeg haar niet van de plek. Helaas, dit keer geen A diploma voor ons maar ik voel dat we er niet ver meer vanaf zijn.
Op zaterdag 13 augustus moesten we in Winterswijk aantreden voor de derde KNJV proef van dit seizoen. Het was gelukkig opgehouden met regenen en de voorspellingen waren ook goed. Om 7.00 uur stond ik bij mijn trainingspartner Willeke voor de deur om samen met haar en haar grote Münsterlander Aengus naar Winterswijk te gaan.
We begonnen de dag met het aangelijnd en los volgen: een tien,
gevolgd door het vooruitsturen en komen op bevel: een tien.
De kop was er af! De keurmeester, dhr. Moerkens, vond dat Floran goed volgde maar wel met een wat lage kophouding. Hij rekende ons dat echter niet aan omdat het bij de Stabij hoort. Hetzelfde gold voor het uitsturen: Floran ging niet in volle vaart maar liep wel goed door. Ook hier hield hij rekening met het ras en gaf gewoon een tien.
De tweede proef was het markeerapport: een zes.
Wat hebben we hier geluk gehad. Floran sprong net als een dag eerder in Beesd opnieuw in. Gelukkig kon ik haar op tijd terug fluiten en mocht ze alsnog apporteren. Ze markeerde perfect en kwam keurig terug lopen met de eend, tot halverwege het veld. Mevrouw moest toch echt nodig poepen en besloot dat eerst even te doen. Ik zag de dag al in het water vallen want op een C diploma zit ik nou eenmaal niet meer te wachten. Ze deed wat ze doen moest en kwam op mijn commando "apport" netjes met de eend terug gerend. Keurmeester Rooijakkers vond het toch een zes waard en ik was hiermee zeer content.
Daarna gingen we naar het houden van de aangewezen plaats: een tien.
Het volgende onderdeel was het apport over diep water: een negen.
Deze proef is niet gemakkelijk in Winterswijk want het wordt gehouden in de steengroeve waar het terrein behoorlijk ruig is. Bij de inzetplek was het een flinke modderpoel en ik liet Floran daarom niet zitten maar zette haar direct in. Ze zwom keurig over en kwam goed uit aan de overkant. Ze liep rechtstreeks naar de eend en kwam er rechtstreeks en zonder dralen mee terug. De punt aftrek was voor het niet gaan zitten tijdens de inzet maar daar had ik bewust voor gekozen omdat ik anders wellicht in een strijd met de hond was beland en dat komt de samenwerking niet ten goede.
De zesde proef was het apport te land: een negen,
gevolgd door het apport uit diep water: een negen.
Keurmeester Bekkering complimenteerde mij met een Stabij als Floran. "Je hebt een goed hondje, dat zien we bij de Stabij's wel eens anders". Voor beide onderdelen was de punt aftrek voor het te langzame oppakken van het wild en het langzame te water gaan. Jammer dat deze keurmeester geen rekening houdt met deze rastypische eigenschappen.
Als laatste onderdeel moesten we naar het verloren apport te land: een tien.
Ik had me nauwelijks teruggetrokken of de hond stond al weer voor mijn neus!
Mijn dag kon al niet meer stuk. Het B diploma was binnen met 73 punten en daar was ik al heel blij mee.
's Middags mochten we mee doen aan de dirigeerproef: een nul.
Niet dat ik anders verwacht had want we trainen pas dit jaar echt voor een A diploma.
Floran ging op mijn commando 'vooruit' in volle vaart vooruit en nam goed de lijn aan die ik haar gaf. Helaas kwam ze op de zitfluit terug gerend in plaats van te gaan zitten precies zoals het hondje voor ons ook deed! Ze heeft die hond echter niet aan het werk gezien dus ze had het niet afgekeken. Halverwege luisterde ze eindelijk naar de fluit en ging zitten. Ik probeerde haar weer door te sturen maar ze zat totaal vast en ik kreeg haar niet van de plek. Helaas, dit keer geen A diploma voor ons maar ik voel dat we er niet ver meer vanaf zijn.
vrijdag 12 augustus 2005
Verslag van de KNJV proef in Beesd met Floran augustus 2005
Verslag van de KNJV proef te Beesd op 12 augustus 2005
Vandaag stond de KNJV proef van Beesd op het programma. Deze proef wordt georganiseerd door de rasvereniging van de Drentse Patrijs samen met de NVSW en er mogen dan ook alleen maar Drentse Patrijshonden, Friese Stabijhounen en Wetterhounen aan deelnemen.
's Morgens om 6.00 uur werd ik gewekt door de wekker en ik hoorde de regen kletteren tegen de rolluiken. Dat wordt een nat pak vandaag dus ik neem mijn regenpijpen, hoedje en paraplu mee. Onderweg naar Beesd onweert het en valt de regen met bakken uit de lucht maar voorbij Tiel trok de bewolking op en eenmaal in Beesd scheen er zelfs een zonnetje.
We begonnen de dag met het verloren apport te land: een negen.
Op de plaats waar we wachtten stonden ook de tassen met daarin de eenden. De helper haalde telkens een tas en bracht dat in het bos. De honden konden dat zien en menig hond liep op zijn spoor terug naar de baas. Ik laat Floran in zo'n geval nooit kijken en het resultaat is dan ook dat zij rechtstreeks het bos in gaat en er ook rechtstreeks weer uit komt. Helaas vond ze het nodig om even te plassen vandaar een punt aftrek.
Het tweede onderdeel was het markeren: een nul.
Hiermee sneuvelde direct al het B diploma en hoefde ik 's middags niet meer te dirigeren.
Jammer! Vooral omdat ik van mening ben dat het onterecht was. Het markeren werd op een brandnetelveld gehouden waartussen distels groeiden. Floran ging voor het commando weg maar ik kon haar op tijd terug fluiten. Toen ze inderdaad gaan mocht baande ze zich voorzichtig een weg door de brandnetels en de distels waarbij ze vlot doorliep maar niet rende. Ze markeerde prima maar de keurmeester vond het allemaal veel te traag gaan en gebood mij haar in te fluiten. Een schrale troost was dat slechts 31 van de 63 honden het markeerapport wel haalden waaronder slechts één stabij.
Daarna kwam het apport over water: een zes.
Daar waar de vorige keurmeester onredelijk was, was deze wel héél coulant. We hadden al zeker anderhalf uur zitten wachten toen we eindelijk aan de beurt waren. Floran had duidelijk de smoor in omdat ik haar door de brandnetels en distels had gestuurd en dat liet de dame goed merken. Het over water is hier nooit gemakkelijk omdat je te maken hebt met pleziervaartuigen en met een hoge beschoeiing. Floran zwom over en kwam maar moeilijk het water uit. Eenmaal op het droge liep zij rechtstreeks naar de eend, nam hem op en keek mij uitdagend aan. Ik negeer dat gedrag doorgaans totaal, zo ook vandaag. Zij legde de eend weer neer, liep er bij weg en ging plassen. Ik brulde haar een ferm APPORT toe waarop zij de eend weer opnam en mij aan bleef staren met een blik van wat moet je nu.
Ze bleef aan de overkant nog even klooien en na nog een duidelijk commando kwam ze uiteindelijk over gezwommen.
Het volgende onderdeel was het houden van de aangewezen plaats: een tien.
Zoals gewoonlijk niets op aan te merken.
De volgende proef was het apport uit diep water: een tien en het apport te land: een negen. Bij deze proef hebben we wederom ruim een uur moeten wachten. De regen kwam met bakken uit de lucht en er hing een hevige onweersbui boven Beesd. De proeven gingen echter gewoon door, iets wat ik levensgevaarlijk vond.
Daarna gingen we naar het vooruit sturen en komen op bevel: een acht.
Deze proef werd op een modderige akker gehouden en ik stond tot mijn enkels in de blubber. De hond ging goed vooruit maar wel traag waardoor er twee punten afgetrokken werden.
Als laatste onderdeel moesten we nog aangelijnd en los volgen: een negen.
Eigenlijk zou deze proef ook op die modderakker gehouden worden maar er was niet te lopen en dus werd er uitgeweken naar een ander veld. Terwijl de regen naar beneden stortte en het inmiddels al 15.00 uur was liepen wij ons achtje.
Het was een rommelige proef. We waren er in 2003 ook geweest en toen vond ik het best gezellig. Natuurlijk was het slechte weer er ook debet aan maar de lange wachttijden, slecht uitgezette proeven en een keurmeester die geen rekening houdt met de specifieke eigenschappen van het ras maakten dat ik Beesd dit jaar niet geweldig vond.
Uit de weinige B diploma's, slechts 11 van de 63 deelnemers, blijkt hoe moeilijk het is maar ook dat het niveau (te) laag is waardoor de wachttijden oplopen.
Beesd leverde ons een C diploma op met 46 punten.
Vandaag stond de KNJV proef van Beesd op het programma. Deze proef wordt georganiseerd door de rasvereniging van de Drentse Patrijs samen met de NVSW en er mogen dan ook alleen maar Drentse Patrijshonden, Friese Stabijhounen en Wetterhounen aan deelnemen.
's Morgens om 6.00 uur werd ik gewekt door de wekker en ik hoorde de regen kletteren tegen de rolluiken. Dat wordt een nat pak vandaag dus ik neem mijn regenpijpen, hoedje en paraplu mee. Onderweg naar Beesd onweert het en valt de regen met bakken uit de lucht maar voorbij Tiel trok de bewolking op en eenmaal in Beesd scheen er zelfs een zonnetje.
We begonnen de dag met het verloren apport te land: een negen.
Op de plaats waar we wachtten stonden ook de tassen met daarin de eenden. De helper haalde telkens een tas en bracht dat in het bos. De honden konden dat zien en menig hond liep op zijn spoor terug naar de baas. Ik laat Floran in zo'n geval nooit kijken en het resultaat is dan ook dat zij rechtstreeks het bos in gaat en er ook rechtstreeks weer uit komt. Helaas vond ze het nodig om even te plassen vandaar een punt aftrek.
Het tweede onderdeel was het markeren: een nul.
Hiermee sneuvelde direct al het B diploma en hoefde ik 's middags niet meer te dirigeren.
Jammer! Vooral omdat ik van mening ben dat het onterecht was. Het markeren werd op een brandnetelveld gehouden waartussen distels groeiden. Floran ging voor het commando weg maar ik kon haar op tijd terug fluiten. Toen ze inderdaad gaan mocht baande ze zich voorzichtig een weg door de brandnetels en de distels waarbij ze vlot doorliep maar niet rende. Ze markeerde prima maar de keurmeester vond het allemaal veel te traag gaan en gebood mij haar in te fluiten. Een schrale troost was dat slechts 31 van de 63 honden het markeerapport wel haalden waaronder slechts één stabij.
Daarna kwam het apport over water: een zes.
Daar waar de vorige keurmeester onredelijk was, was deze wel héél coulant. We hadden al zeker anderhalf uur zitten wachten toen we eindelijk aan de beurt waren. Floran had duidelijk de smoor in omdat ik haar door de brandnetels en distels had gestuurd en dat liet de dame goed merken. Het over water is hier nooit gemakkelijk omdat je te maken hebt met pleziervaartuigen en met een hoge beschoeiing. Floran zwom over en kwam maar moeilijk het water uit. Eenmaal op het droge liep zij rechtstreeks naar de eend, nam hem op en keek mij uitdagend aan. Ik negeer dat gedrag doorgaans totaal, zo ook vandaag. Zij legde de eend weer neer, liep er bij weg en ging plassen. Ik brulde haar een ferm APPORT toe waarop zij de eend weer opnam en mij aan bleef staren met een blik van wat moet je nu.
Ze bleef aan de overkant nog even klooien en na nog een duidelijk commando kwam ze uiteindelijk over gezwommen.
Het volgende onderdeel was het houden van de aangewezen plaats: een tien.
Zoals gewoonlijk niets op aan te merken.
De volgende proef was het apport uit diep water: een tien en het apport te land: een negen. Bij deze proef hebben we wederom ruim een uur moeten wachten. De regen kwam met bakken uit de lucht en er hing een hevige onweersbui boven Beesd. De proeven gingen echter gewoon door, iets wat ik levensgevaarlijk vond.
 |
| Floran werkt beheerst |
 |
| Floran heeft de eend keurig in haar vang |
 |
| keurig model apport |
 |
| Een hondje waarmee ik kan lezen en schrijven |
Deze proef werd op een modderige akker gehouden en ik stond tot mijn enkels in de blubber. De hond ging goed vooruit maar wel traag waardoor er twee punten afgetrokken werden.
Als laatste onderdeel moesten we nog aangelijnd en los volgen: een negen.
Eigenlijk zou deze proef ook op die modderakker gehouden worden maar er was niet te lopen en dus werd er uitgeweken naar een ander veld. Terwijl de regen naar beneden stortte en het inmiddels al 15.00 uur was liepen wij ons achtje.
Het was een rommelige proef. We waren er in 2003 ook geweest en toen vond ik het best gezellig. Natuurlijk was het slechte weer er ook debet aan maar de lange wachttijden, slecht uitgezette proeven en een keurmeester die geen rekening houdt met de specifieke eigenschappen van het ras maakten dat ik Beesd dit jaar niet geweldig vond.
Uit de weinige B diploma's, slechts 11 van de 63 deelnemers, blijkt hoe moeilijk het is maar ook dat het niveau (te) laag is waardoor de wachttijden oplopen.
Beesd leverde ons een C diploma op met 46 punten.
 |
| wachten in Beesd bij het over water |
zaterdag 6 augustus 2005
KNJV jachtproef in Veendam met Floran 6 augustus 2005
Verslag van de KNJV proef te Veendam op 06 augustus 2005
3.45 uur: Na een rusteloze nacht besluit ik op te staan en niet te wachten op de wekker die om 4.00 af zou gaan. Snel een rondje met de hondjes en daarna de tas inpakken voor de eerste KNJV proef van dit seizoen in Veendam. We komen om 6.50 aan op het terrein waar de proef gehouden wordt.
We begonnen met het aangelijnd en los volgen en het uitsturen en komen op bevel: beiden een tien.
Ik merk dat Floran wat hinkt met haar poot en na een korte inspectie zie ik dat één van haar voetzooltjes helemaal stuk is. Het zal wel niets worden vandaag maar we gaan toch maar door en ik hoop dat de keurmeesters er een beetje rekening mee willen houden.
Het tweede onderdeel is het apport over diep water: een zeven.
Floran heeft grote moeite om het water in te gaan. De kant is steil en ze zoekt naar een wat makkelijkere plaats. Ik fluit haar terug en zet haar opnieuw in: vooruit is nou eenmaal vooruit en niet drie meter naar links of rechts. Gelukkig gaat ze dan wel en zwemt keurig over. Aan de overkant is de oever zowaar nog steiler en ze heeft echt grote moeite om er uit te komen. Uiteindelijk lukt dit ook en gaat ze regelrecht naar de eend. Ze springt in het water op de plek waar ze er uit is gegaan en gaat met eend en al kopje onder! Heel bijzonder want ze had ook over de brug terug kunnen komen zoals een heleboel andere honden deden.
Als derde moesten we naar het houden van de aangewezen plaats: een negen.
Floran blijft altijd keurig liggen en het levert me dan ook altijd een tien op. Nu even niet! Het had even tevoren hard geregend en de grond was drassig. Ze besloot om alvast te gaan zitten toen ik aan kwam lopen.
De vierde proef was het apport uit de dichte dekking: een tien.
Ze nam prima diepte in het bos en pakte vlot de eend op.
Het vijfde onderdeel was het markeren: een acht.
Floran markeerde prima maar was wat traag in het oppakken van de eend. Dit is echter wel typisch Stabij en het is dan ook jammer en kinderachtig dat er maar liefst twee punten afgetrokken werden.
Als laatste moesten we naar het apport te land en het apport uit diep water: beiden een tien.
Ook bij het apport te land nam Floran het konijn traag op. Hier stond echter een keurmeester die verstand heeft van het ras. De hond deed perfect wat er van haar verlangd werd en of dat nou snel of langzaam gebeurt is niet relevant.
We hadden 74 punten vergaard van de 80 en mochten mee doen aan de A onderdelen.
Bij de dirigeerproef ging Floran goed weg. Ze luisterde helaas niet goed genoeg naar de fluit waardoor ik extra commando's moest geven en dat kostte mij twee boekjes: einde oefening.
Toch kreeg ik nog een compliment van één van de keurmeesters dat hij het helemaal niet slecht vond wat we presteerden. Volgende keer beter zullen we maar zeggen.
Al met al een leuke dag met een prachtig B diploma van 74 punten, mijn dag kon niet meer stuk!
3.45 uur: Na een rusteloze nacht besluit ik op te staan en niet te wachten op de wekker die om 4.00 af zou gaan. Snel een rondje met de hondjes en daarna de tas inpakken voor de eerste KNJV proef van dit seizoen in Veendam. We komen om 6.50 aan op het terrein waar de proef gehouden wordt.
We begonnen met het aangelijnd en los volgen en het uitsturen en komen op bevel: beiden een tien.
Ik merk dat Floran wat hinkt met haar poot en na een korte inspectie zie ik dat één van haar voetzooltjes helemaal stuk is. Het zal wel niets worden vandaag maar we gaan toch maar door en ik hoop dat de keurmeesters er een beetje rekening mee willen houden.
Het tweede onderdeel is het apport over diep water: een zeven.
Floran heeft grote moeite om het water in te gaan. De kant is steil en ze zoekt naar een wat makkelijkere plaats. Ik fluit haar terug en zet haar opnieuw in: vooruit is nou eenmaal vooruit en niet drie meter naar links of rechts. Gelukkig gaat ze dan wel en zwemt keurig over. Aan de overkant is de oever zowaar nog steiler en ze heeft echt grote moeite om er uit te komen. Uiteindelijk lukt dit ook en gaat ze regelrecht naar de eend. Ze springt in het water op de plek waar ze er uit is gegaan en gaat met eend en al kopje onder! Heel bijzonder want ze had ook over de brug terug kunnen komen zoals een heleboel andere honden deden.
Als derde moesten we naar het houden van de aangewezen plaats: een negen.
Floran blijft altijd keurig liggen en het levert me dan ook altijd een tien op. Nu even niet! Het had even tevoren hard geregend en de grond was drassig. Ze besloot om alvast te gaan zitten toen ik aan kwam lopen.
De vierde proef was het apport uit de dichte dekking: een tien.
Ze nam prima diepte in het bos en pakte vlot de eend op.
Het vijfde onderdeel was het markeren: een acht.
Floran markeerde prima maar was wat traag in het oppakken van de eend. Dit is echter wel typisch Stabij en het is dan ook jammer en kinderachtig dat er maar liefst twee punten afgetrokken werden.
Als laatste moesten we naar het apport te land en het apport uit diep water: beiden een tien.
Ook bij het apport te land nam Floran het konijn traag op. Hier stond echter een keurmeester die verstand heeft van het ras. De hond deed perfect wat er van haar verlangd werd en of dat nou snel of langzaam gebeurt is niet relevant.
We hadden 74 punten vergaard van de 80 en mochten mee doen aan de A onderdelen.
Bij de dirigeerproef ging Floran goed weg. Ze luisterde helaas niet goed genoeg naar de fluit waardoor ik extra commando's moest geven en dat kostte mij twee boekjes: einde oefening.
Toch kreeg ik nog een compliment van één van de keurmeesters dat hij het helemaal niet slecht vond wat we presteerden. Volgende keer beter zullen we maar zeggen.
Al met al een leuke dag met een prachtig B diploma van 74 punten, mijn dag kon niet meer stuk!
Abonneren op:
Posts (Atom)