Verslag van de KNJV proef in Vriezenveen op 4 augustus 2007 met Floran
's Morgens ben ik al vroeg opgestaan om eerst alle honden (momenteel 7 i.v.m logees) uit te laten en van eten te voorzien. Daarna de tas ingepakt en om half zeven vertrokken naar Vriezenveen. Floran was in goede doen de laatste tijd dus ik had goede hoop op een leuke dag. Het weer werkte ook mee: niet echt té warm maar lekker zonnig.
We begonnen de dag met het houden van de aangewezen plaats. Normaal gesproken altijd goed voor een tien dus ik had geen enkele reden om te vermoeden dat het dit keer mis zou gaan...
Floran ging wel down maar wel weifelend. Ik liep weg en terwijl ik nog onderweg was kwam de dame achter me aan gesjokt. "Mevrouw, u mag uw hond nog één keer terug leggen" aldus keurmeester Bekkering. Aangezien de andere hond aan een man toebehoorde moest de boodschap wel voor mij bedoeld zijn. Ik leg Floran met een flinke correctie terug opdat ze nu toch echt zou moeten blijven liggen. Dat had ik beter niet kunnen doen. Ze gedroeg zich alsof ze dagelijks een pak rammel krijgt en liep direct weer achter mij aan. De nul stond genoteerd.
Ofschoon ik goed de smoor in had ben ik toch maar door gegaan want volgende week staat er opnieuw een proef op het programma. Bij de volgende proef, het kort apport te land die daar ook gehouden werd, was ik volledig de kluts kwijt. Ik had niet gezien dat het konijn al gegooid was en begreep dus niet dat ik de hond, die weliswaar helemaal startklaar zat, in mocht zetten. Toen zij uiteindelijk ging toen de keurmeester ja, toe maar tegen mij zei riep ik haar dus terug. "Wat doe je nou?" vroeg meneer Bekkering. Hij vond dat ik nog een tweede kans verdiende, die nul stond toch al, en dat ging prima. We kregen voor deze proef een tien.
Daarna gingen we volgen en vooruitsturen: beiden een tien. Floran volgde correct en ging prima vooruit en kwam, toen ik floot, direct terug.
De volgende proef was het apport uit water. We moesten een eindje van de kant af staan in een modderige blubzooi. Floran ging keurig op mijn "apport" te water en bracht de eend keurig model terug. Keurmeester Roos complimenteerde mij met zo'n mooi stabijtje die zo goed werk leverde. Ik heb hem maar even verteld dat het mooie stabijtje mijn dag al flink vergald had. Wederom hadden we een mooie tien.
Het volgende onderdeel was onze eerste B proef: het apport uit de dichte dekking. Op deze proef sneuvelden heel wat ervaren combinaties. Er liep een pad vlak langs de inzetplaats maar als de hond die zou volgen zou hij geen verwaaiing krijgen. Ik plantte mijn linkerbeen flink ver naar voren zodat Floran rechtuit zou gaan en niet op het pad zou komen. Ze had de eend redelijk snel gevonden en kwam wel over het pad terug. Aangezien ze mij niet kon zien en zo het wachtende publiek in zou lopen heb ik de plotseling opkomende kriebelhoest maar even weg gekucht. Keurmeester Slijkhuis gaf er een negen voor, "maar niet om het kuchje" zei hij. Floran had wat getreuzeld bij de eend. Overigens hadden veel voorjagers daar last van kriebel in de keel.
Het apport over water ging Floran gelukkig ook goed af: een tien. Keurmeester Lucas vond het een lust om te zien. Hij vond haar mooi rustig en beheerst werken. Dat compliment heb ik vaak gekregen.
Als laatste mochten we naar het markeren. Floran was mooi steady en ging in een goede lijn op weg. Ter plekke aangekomen trok ze direct naar de werpers en daarna pas naar de eend. Een dikke nul was het resultaat. Niet dat het me zo veel kon schelen want we lagen er toch al uit. Eigenlijk was die nul een pleister op de wonde: stel dat het een tien was geweest... Dan baalde ik nog ietsje meer dan ik al deed.
We hadden dus twee nullen, één negen en vijf tienen. Het was een leuke training zullen we maar zeggen. Volgende keer beter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten