27 Augustus 2011, Imre's 5e verjaardag. Het zou mooi zijn als we dat kunnen vieren met een beter B diploma dan in Beesd want dit hondje heeft het in zich om mooie punten te scoren. Het komt er alleen nog niet altijd uit want dit hondje is ook een behoorlijk eigenzinnige Fries met een flinke kop er op. Het is altijd weer een gezellig treffen in de achterhoek en ofschoon ik verre van goed in orde ben door een flinke huidinfectie en een oorontsteking heb ik veel zin in deze dag. Na de keuring zoek ik een mooie eend uit, drink een kop koffie met krentenwegge en wacht in alle rust op de start van de proeven.
We begonnen met het eerste verplichte onderdeel apport uit diep water. De deelnemers voor ons scoorden magere zesjes en zo hier en daar een zeven en er kwam al commentaar dat het poeltje te ondiep was en dat de honden gemakkelijk om konden lopen. Imre stond te steigeren aan de lijn van opwinding. Ik heb haar enthousiasme getemperd door haar rustig down te leggen. Eenmaal aan de beurt kon ze nog net de passie bedwingen en te wachten tot ik haar het commando gaf. Ofschoon de eend aan de overkant in het riet terecht kwam en Imre met hetzelfde gemak om had kunnen lopen ging ze direct te water, zwom keurig naar de eend, nam hem op en draaide zich om, om ook via het water terug te komen. "Mevrouw, ik schrijf een tien voor u op" zei keurmeester Moerkens en daarmee was de eerste tien op deze proef een feit en de dag voor ons prettig begonnen.
In Voorst ben je verder vrij om je eigen looproute te bepalen en ik besloot eerst naar het apport uit de dichte dekking te gaan. We moesten even wachten en terwijl ik daar zat zag ik regelmatig honden uit het bos komen op plekken waar ze niet uit het bos zouden moeten komen en al helemaal niet zonder eend. Hopelijk pakt Imre zometeen niet dat spoor...
Imre nam prima diepte en tekende goed op de verwaaiing, pakte direct de eend op en kwam luid knorrend naar me toe om het apport model af te geven. "Een tien" vond keurmeester Starink waarmee er dus twee tienen op mijn lijstje prijkten.
Bij het houden van de aangewezen plaats stond niemand te wachten en waren we zo aan de beurt. Imre werd down gelegd en toen ik terug mocht komen van de keurmeester lag ze er nog net zo. Wederom een tien op mijn puntenlijst. Als deze trend zich de rest van de dag zo doorzet worden we dagwinnaar!
Bij het markeren was het een lange wacht maar het was nog vroeg en het moet er toch van komen. Toen we eindelijk aan de beurt waren was Imre's geduld op en wachtte ze niet op mijn commando maar spurtte weg toen de eend eenmaal gegooid was. Gelukkig kon ik haar direct afstoppen waarna ze alsnog mocht apporteren toen ik haar dat zei. Ze nam weer een zelfde omweg als in Beesd, (wat dat voor gekkigheid is...) kwam bij de eend en liep vervolgens in een behoorlijk rechte lijn naar mij terug. De eerste puntjes werden hier gemorst maar met een zeven was ik nog in de race.
Het aangelijnd en los volgen ging gelukkig beter dan in Beesd en het leverde ons een acht op. Helemaal foutloos zoals Floran dat kon wil bij Imre maar niet lukken. Daarvoor is dit Friese gedrocht veel te zelfstandig. Het vooruitsturen kostte me weer meer commando's dan me lief was maar het terug komen ging wel wat beter dan in Beesd. Ik was verbaasd over het cijfer wat de keurmeester ons gunde: een acht. Als hij had gezegd dat het een zes was had ik hem ook geloofd. Hij nam nog even de tijd om me van tips en trucs te voorzien om het vooruitsturen te oefenen. Hij zag dat ik dat altijd met een dummy deed want de hond ging zoeken en hij raadde me aan om dat niet meer te doen.
Het volgende onderdeel waar we nog naar toe moesten was het apport over diep water. Ik zette mijn tas met de eend neer en wachtte op de oproep. Dat duurde en duurde en op een gegeven moment merkte ik dat mensen die ver na mij bij de proef aankwamen eerder opgeroepen werden dan ik. Het bleek dat ze op nummer werkten en tja, als je dan nummer 86 bent dan gaan er nogal wat voor met een lager nummer. We kwamen uiteindelijk toch nog aan de beurt en mochten samen oplopen met twee Münsterlanders die voor ons waren. Deze twee Münsterlanders hadden allebei hetzelfde gebrek: ze zwommen vlot over maar gingen vervolgens het weiland door alvorens ze naar de eend gingen die heel gemakkelijk recht aan de overkant van het water in het weiland lag. De honden werden met ferme commando's en wat dirigeerwerk in de juiste richting geholpen en brachten de eend binnen waardoor ze toch nog een krappe voldoende verdienden. Toen Imre het commando "over" kreeg bedacht de dame dat ze al genoeg gezwommen had vandaag en weigerde te water te gaan. Nog maar eens opnieuw inzetten na haar even bij de kladden te hebben gepakt, al was dat wel met zachte hand, en haar even te hebben toegesproken. Na heel veel getreuzel ging ze uiteindelijk te water. Keurmeester Mastenbroek vond dat ik al mijn credits verder verspeeld had en gaf aan dat ik verder niets meer mocht zeggen. Bidden dan maar dat Imre gelijk op de eend loopt... Helaas, Imre is een prima slepenhondje en dat bewees ze nu ook weer door het traject van de vorige twee honden over het weiland exact zo af te leggen. "Roep haar maar binnen, dit duurt veel te lang". Einde B diploma! Imre liet zich niet zomaar overhalen om zonder eend naar me toe te komen dus het had wat voeten in aarde maar ze kwam op een goed moment toch maar, zich van geen kwaad bewust.
Om toch nog een C diploma te bemachtigen moesten we nog naar het kort apport. Het konijn werd geworpen en Imre vloog er vol enthousiasme naar toe. Eenmaal bij het konijn wilde ze naar mijn idee weer beginnen met het beest af te lebberen dus met een ferm "apport, nu" heb ik haar daar van weerhouden en besloot ze aan mijn dringende verzoek gehoor te geven waarmee we een acht incasseerden.
 |
| Imre apporteert de eend. (Foto Jaap Verwiel) |
Een C diploma, daar, waar ik mijn zinnen op een betere B dan in Beesd had gezet. Jammer, maar ik ben er wel van overtuigd dat dit hondje heel wat meer in haar mars heeft dan hetgeen er tot nu toe uitkomt. Ze is veel beter dirigeerbaar en heeft meer passie dan haar moeder Floran, waarmee ik trouwens mooie proeven gelopen heb en die op jacht mooi werk heeft laten zien. We richten ons nu maar op ons laatste optreden dit seizoen: de proef in Zwiep op 19 september.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten