Verslag van de KNJV proef in Zwiep met Imre op 19 september 2011

Imre is in goede doen, beter dan ik want ik kamp al een tijd met huidproblemen en daarvoor moet ik nu regelmatig naar het ziekenhuis. Ik heb getwijfeld of ik wel gaan moest en besloten het toch te doen omdat Imre's kans op een mooie B hier toch wel groot zijn. Tijdens de laatste trainingsavond op 5 september heeft ze een foutloos parcours gelopen en dat geeft de burger moed!
De wekker vertelt me dat het 5.00 uur is en dus tijd om op te staan. De wekker heeft me verder niet gewekt, ik was al de hele nacht wakker zoals ik de laatste tijd vaker hele nachten wakker lig van de jeuk die me vooral 's nachts treitert. Bertus is zo lief om met mij op te staan en de honden uit te laten terwijl ik mijn ontbijtje naar binnen werk en de tas in pak met proviand voor de dag. Imre staat me vol verwachting aan te kijken als ze de tas ziet en huppelt vrolijk de auto in. Ze heeft er duidelijk zin in!

In Zwiep aangekomen kiezen we een mooi eendje uit, drinken nog een bakje koffie en gaan naar de eerste proef: het aangelijnd en los volgen en het vooruitsturen en komen op bevel. Op deze proeven mag je naar mijn mening geen punten verliezen maar met Imre is dat nog een heikel punt en het levert ons doorgaans een krappe 7 op. Vandaag prijkte voor beide onderdelen een mooie 9 op mijn lijstje want Imre volgde als een zonnetje en ik hoefde haar maar één keer middels een klopje op mijn been weer aan de voet te krijgen. Het vooruitsturen ging enigszins moeizaam maar met drie commando's was ze toch op acceptabele afstand en mocht ik haar influiten waarna ze als een speer naar me toe kwam.

Het volgende onderdeel was het houden van de aangewezen plaats wat zoals gewoonlijk een 10 opleverde en het kort apport waar we een 9 voor verdienden. Imre kon alvast de verrichtingen van een andere hond aanschouwen die een beetje enthousiast met het konijn omsprong wat hem een paar punten kostte. Imre werd er lekker gretig van en eenmaal aan de beurt rende ze in een flink tempo naar het konijn, nam deze direct op en kwam er mee terug maar liep er mee naar de kist die open naast me stond met daarin de konijnen. Een klopje op mijn been om haar er aan te herinneren dat het beest bij mij gebracht moet worden kostte me een punt. Eigenlijk had die kist daar natuurlijk nooit open mogen staan...

We gaan naar het verloren apport uit de dichte dekking wat ons een 10 opleverde. Imre nam mooi diepte en had de eend zo gevonden. Ze kwam er direct mee terug en gaf het model af zoals ik van haar gewend ben.

Onderweg naar het water, een wandeling van een kleine kilometer, kwamen we langs het markeren waar op dat moment niemand wachtte. Dat eerst maar even doen dan hebben we dat maar gehad. Helaas besloot de keurmeester eerst een koffiepauze te pakken en ondertussen kwam er een hele groep bij waarvan de tassen voor mijn tas werden gezet. Wat een korte wachttijd had moeten zijn werd toch nog een lange zit. Eenmaal aan de beurt gaat Imre op mijn 'apport' in volle vaart via het paadje dat ontstaan is door alle voorgangers naar de eend. Het ziet er veelbelovend uit... Helaas loopt ze te ver door en gaat richting de werpers. "Dat is nou jammer" vond de keurmeester die de 10 al bijna genoteerd had. Ja, dat is nou jammer. Imre had de pech dat de werpers de eend iets minder ver gegooid hadden waardoor zij boven de wind liep en de eend die rechts van het paadje lag in plaats van links, op nog geen halve meter miste. Domme pech, niet meer niet minder. Geen fout van mij en ook het hondje treft geen schuld. Zij kwam enthousiast naar me toe met de eend in de bek en ik beloon haar voor deze prestatie. Weet zij veel dat deze proef een dikke onvoldoende opleverde!

Ofschoon ik natuurlijk baal als een stekker ga ik nog wel naar het water om mijn C diploma veilig te stellen. Het apport uit diep water bracht een 10 op mijn mooie scorelijst en daarmee was het C diploma binnen met 47 punten. Het apport over water heb ik gelaten voor wat het was omdat er een heleboel combinaties voor me waren en ik 's middags naar het ziekenhuis moest. Bovendien viel er toch niets meer te halen.

We hebben het best goed gedaan dit jaar. Imre heeft mij overtuigd van haar kunnen en ik ben er zeker van dat ze op deze laatste proef een mooie B had gehaald als het markeren goed was gegaan. Drie proeven, drie diploma's met steeds betere cijfers.
Imre is een heerlijk hondje om mee te werken!