Het was al weer een tijd geleden dat ik voor het laatst een proef gelopen had, toen nog met Imre. Toen was ik ook wel nerveus bij de eerste proef van het seizoen maar dat was vooral omdat Imre zo onvoorspelbaar was. Het kon vriezen en het kon dooien. Heel anders dan haar moeder Floran, bij haar was ik altijd wel zeker dat we een B diploma zouden halen, de vraag was alleen met hoeveel punten dat diploma gescoord werd.
Nu dus voor de allereerste keer met Amber.
Ze zou in staat moeten zijn om een B diploma met dik 70 punten te halen maar ja, Amber is een stuiterbal en een simpele oefening als het houden van de aangewezen plaats is wel een dingetje en juist met dat dingetje moesten we starten in Beesd.
We waren vroeg op landgoed Heerlijkheid MariĆ«nwaerdt waar de proef gehouden wordt. Eerst rustig buiten zitten in de ochtendzon en genieten van een kopje koffie. Amber had veel bekijks want ze was letterlijk de "vreemde eend in de bijt" tussen alle Drenten, enkele Stabijs en een Wetterhoun. Amber vond het superspannend. Nog nooit was ze met zo'n grote groep honden geweest. Ik liet haar rustig bij me liggen terwijl ik met de andere eigenaren een praatje maakte. Na de veterinaire keuring kregen we de eend uitgereikt die wat mij betreft iets teveel schotschade had op een vervelend plekje. Niet dat Amber hard in de bek is maar zo'n schotwond op de borst kan wel eens een trigger zijn om het gaatje iets groter te maken, zeker met zo'n instabiele baas aan de andere kant van het touwtješ
Ik mocht een ander eendje uitkiezen en koos er eentje met de schotwond onder de vleugel.
Na het welkomstwoord togen we ons naar de eerste proef: het houden van de aangewezen plaats. We waren als allereerste aan de beurt samen met een Stabij. Ik legde Amber op de aangewezen plaats down en sommeerde haar te blijven. We liepen het hoekje om en ik hoopte maar dat ze in ieder geval op de plaats zou blijven. Dick Greve stond bij het hek vanwaar hij kon zien wat de honden uitspookten en nee, dat was in Amber's geval niet veel goeds. Ze ging zitten, staan, zitten en tenslotte, toen ze me na twee lange minuten weer aan zag komen, liggen maar ze HIELD de aangewezen plaats! Een zeven was de score op deze moeijke proef. De kop was er af!
De tweede proef was een B onderdeel: Het verloren zoekapport in de dekking. Voor Amber is dit geen enkel probleem. Het hondje beschikt over een probleemoplossend vermogen waar je U tegen zegt dus ik had er alle vertrouwen in dat ze dit tot een goed einde zou brengen en dat deed ze dan ook. Ze treuzelde ietsje bij het oppakken maar kwam prima terug en gaf de bungelende eend model af. Terwijl ze naar mij terug liep hoorde ik door de portofoon de helper zeggen dat de kop van de eend aan een draadje hing en dat de eend gewisseld mocht worden. Wat bleek, de eend was tijdens het werpen achter een tak blijven haken waarna hij bijna onthoofd werd. De uitvoering werd beloond met een negen.
Vervolgens gingen we naar het kort apport en het apport uit het water.
Het kort apport is voor Amber soms een waar feestje. Zo'n slap bungelend konijn nodigt vaak uit om er wat capriolen mee uit te halen door het bijvoorbeeld in de lucht te gooien en het weer op te vangen maar vandaag deed ze het rustig aan. Ze stormde er op af en pakte het in de loop op, verpakte het beest een keer en nog eens maar kwam toen net zo stormachtig terug als op de heenweg en gaf het konijn vervolgens model af. Een zeven viel ons ten deel en daar was ik best content mee.
Na het kort apport te land volgt het apport uit diep water en ook dit onderdeel levert niet vanzelfsprekend een tien op. Amber zwemt uitstekend en doet het ook graag maar het in het water gaan, dat eerste stapje, dat is wel een lastig dingetje. Ze wachtte keurig op het commando en ging naar het water. Daar aangekomen begon het miepen... even voelen, terug, miep, miep; baas help dan, toe dan. Ik beveel haar nogmaals te apporteren en kennelijk komt dat over want ze gaat te water en haalt de eend. Ik zit maar niet te muggenziften om het model af te geven maar neem de eend aan terwijl Amber nog staat. Een acht is het resultaat en dat is toch een keurig cijfer.
Het volgende onderdeel is het aangelijnd en los volgen gevolgd door het uitsturen en komen op bevel. Ik loop naar het middenpaaltje en zeg "zit" waarna Amber keurig gaat zitten. We lopen het achtje aangelijnd, komen weer bij de middenpaal en ik fluit haar "zit" wat ze direct doet. Daarna lopen we hetzelfde circuitje nog eens los maar moet ik haar Ć©Ć©n keer even met een klopje op mijn been bij me roepen. De proef levert ons slechts een zeven op. Ik had geen commando's moeten geven voor het zitten. De hond moet gewoon gaan zitten op het moment dat je stil staat.
Het uitsturen en komen op bevel is eigenlijk nooit een probleem. Amber is super dirigeerbaar en gaat direct uit als ik haar dat zeg. Ze is erg op haar baasje gesteld dus terug komen is ook nooit een probleem. De eerste en na later blijkt enige tien die op mijn lijstje prijkt is een feit!
De voorlaatste proef is het markeren. Het valt niet te voorspellen hoe dit eindigt maar meestal markeert Amber goed.
"Doe je het aangelijnd of los"? vraagt de keurmeester. "Los" antwoord ik. "Ze springt misschien wel in maar ik kan haar houden" zeg ik er nog achteraan. Als je aangelijnd begint start je met een acht. Los begin je gewoon met een tien en als ze dan inspringt maar je kunt haar afstoppen dan start je met een acht. Dat risico neem ik dus. Na het schot en het werpen van de eend wachtte de keurmeester lang met het tikje en dat vond Amber ook. Zij stond al lang in de startblokken te wachten op het commando en hield het niet meer uit. Toen de keurmeester de arm uitstak sprintte ze weg maar kwam direct terug op mijn brul: "hier"! waarna ze meteen weer uitgestuurd mocht worden. Gelukkig had ze goed onthouden waar de eend lag en kwam vlot terug. Nog even model afgeven en de acht stond genoteerd.
De laatste proef van de dag en we waren nog in de race voor een B!
Het over water geeft hetzelfde probleem als het in het water maar ik was ervan overtuigd dat ik Amber met wat extra aansporing wel het water in zou krijgen. Ze ging op het commando inderdaad weer prima naar de waterkant, bekeek zich de situatie en besloot dat het best moeilijk was om hier het water in te stappen. Een extra commando bracht nog niet het gewenste resultaat maar ik weigerde haar nogmaals te vragen om het water in te gaan. "Je mag nog best een commando geven hoor" zei de keurmeester. Ja dat wist ik wel maar ik wilde gewoon niet dat ze aandacht kreeg op haar gemiep. Na nog heel even gewacht te hebben gaf ik dan toch het commando "vooruit" wat uit mijn tenen kwam. Amber was kennelijk onder de indruk want ze ging te water en zwom tussen de pompebladen (dat had ze nog niet eerder gedaan) naar de overkant. Ze zocht en vond vlot de eend en liep om zoals de meeste honden voor haar dat ook gedaan hadden maar kwam linea recta naar mij toe en gaf de eend model af.
 |
| Amber op zoek naar de eend |
 |
| De eend was vlot gevonden |
 |
| Amber geeft model af |
Hoewel we op een aantal onderdelen niet scoorden zoals zou moeten ben ik dik tevreden met dit resultaat. Een mooie B met 63 punten en dat is toch bijna een 8 gemiddeld. Als het volgen en het houden van de aangewezen plaats gewoon een 10 opleveren dan hadden we 6 punten meer gehad en komt de 70 punten aardig in beeld. De andere puntjes die we geknoeid hebben komen met de jaren wel goed als de hond meer ervaren wordt.
Al met al was het een mooie dag voor de Friezen. Het enige A diploma was voor Stabij Isolde die daarmee een pracht resultaat neerzette. Foppe, de zoon van Imre haalde een B met 73 punten. Bob BaljƩ haalde ook een mooie B met 64 punten dus we kunnen wel stellen dat we de Friese rassen positief op de kaart hebben gezet.
De foto's zijn gemaakt door Elly Stienstra.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten