zondag 22 oktober 2017

Verslag van de SJP in Zwiep op 23 september met Amber

Turend naar de strepen op de weg die mijn enige houvast zijn in deze mistige wereld rijden we in een aangepast tempo naar Zwiep. We zijn mooi op tijd en wachten rustig op de veterinaire keuring, ons startnummer en de eend. Na het welkomstwoord gaan we naar de eerste proef: het apport over diep water.

De hond voor ons ging niet te water en daarom was Amber de eerste hond die de oversteek zou maken. Op mijn commando "vooruit" ging ze naar het water maar stond als gewoonlijk even te dralen. Ik sommeerde haar nogmaals om te water te gaan en dat bracht het gewenste resultaat. Toen ze halverwege was werd er aan de andere kant van de brug geschoten bij het onderdeel apport uit diep water. Amber veranderde onmiddellijk van koers en zwom naar rechts. "Nee, vooruit"! riep ik vanaf de kant waarna ze weer richting de overkant trok. Eenmaal op de kant werd er opnieuw geschoten en weer wilde Amber naar dat apport toe, wat ze overigens niet zag. "Vooruit, zoek apport"! Ze ging het bosje in maar bleef naar rechts trekken waardoor ze niet direct diep genoeg ging. Er was ook nog geen spoor dus ze had geen enkele steun. Toen ze weer in beeld kwam heb ik haar opnieuw vooruit gestuurd en dat bracht het gewenste resultaat. Ze vond de eend en bedacht dat ze net zo goed via de brug terug kon lopen. "Waarom grijp je niet in?" vroeg de keurmeester. "Omdat het geen enkele zin heeft", antwoordde ik. "Ze is toch niet tegen te houden en dan kun je beter niets doen". Amber liep keurig tussen de andere wachtende kandidaten met hun honden door en kwam de eend model afgeven. De hele uitvoering leverde een 6 op en daar kon ik niet anders dan blij mee zijn.

Van het over water gingen we naar het uit water.
Amber wachtte keurig op het commando en ging METEEN!!! het water in. Ik was blij:-), zag mijn eerste 10 al op mijn lijstje staan maar dat was iets te voorbarig. Amber zwom mooi naar de eend, pakte het beest ongelukkig vast bij de vleugel en zwom er mee terug. Eenmaal op de kant legde ze de eend even neer om hem opnieuw wat beter op te pakken en bracht hem bij me. De 10 werd een 8. Prima! Ik was vooral blij dat ze vlot te water was gegaan.

Onderweg vanaf de Berkel naar de Zwiepse Molen komen we langs het veld waar het markeren wordt gehouden. De mist is enigszins opgetrokken dus het zicht is ietsje beter wat het markeren natuurlijk gemakkelijker maakt. Amber wachtte prima en ging als een speer naar het apport, pakt het op en komt keurig terug om de eend vervolgens aan de keurmeester aan te bieden. Ik fluit haar binnen en pas toen zag ze dat ze voor de verkeerde benen stond. Ze gaf de eend model af en de 8 werd genoteerd.

Aan de overkant van de weg is het verloren zoek in het bosje. We moesten een tijdje wachten maar dat was geen straf. De mist was opgetrokken en had plaats gemaakt voor een lekker zonnetje. Eenmaal aan de beurt ging Amber op het commando mooi het bos in en vond de eend. Op de terugweg moest ze echt even plassen (dat moet ik er toch eens uit zien te trainen) en gaf de eend staand af. Omdat het een behoorlijke modderpoel was werd er geen punt afgetrokken voor het niet zittend afgeven. Opnieuw kon ik een 8 aan mijn lijstje toevoegen.

Na het verloren zoek begaven we ons naar het volgen. Er waren tig wachtenden voor ons en dat gaf ons de tijd om even een kopje koffie te scoren. Amber volgde aangelijnd goed maar toen het touwtje er af was bleef ze soms wat achter en dat maakte dat we "slechts" een 8 verdienden.

Meteen na het volgen is het uitsturen en komen op bevel. Amber heeft meestal aan 1 commando genoeg om bij me weg te gaan maar nu ging ze niet ver genoeg en moest ik haar nog eens doorsturen. Toen ik haar terug riep kwam ze als een speer naar me toe en liep me zowat weer omver. De vijfde 8 van de dag prijkte op mijn lijst.

Voor de laatste 2 onderdelen van deze prachtige proef moesten we weer een stukje lopen. Arme voetjes... Het ging al weer redelijk goed met de voeten maar de afstanden van vandaag hebben geen goed gedaan.
Het houden van de aangewezen plaats is nog altijd een dingetje. Amber zou samen met een hond moeten die heel onstabiel was maar gelukkig werd besloten dat die hond in zijn eentje mocht waardoor Amber met een andere hond tegelijk mocht. Hoewel dit ook een jonge hond was had ik er meer vertrouwen in dan met die stuiterbal. Ik vroeg de keurmeester om mij niet terug te roepen als Amber zou gaan zitten en dat zou hij ook niet doen. (in Doorwerth deed de keurmeester dat wel) Amber ging gedwee liggen en twee spannende minuten later mocht ik haar weer halen. Ze lag nog precies zoals ik haar achtergelaten had! "Je moet meer vertrouwen in je hond hebben" vond de keurmeester. Tja, als je nog nooit een 10 hebt gehad voor dit onderdeel wordt het vertrouwen vanzelf minder. Vandaag werden we beloond met de eerste 10 van de dag en voor deze 'moeilijke' proef.

Vervolgens nog even het konijntje apporteren en de B zou een feit zijn.
Amber ging netjes op het commando, pakte het konijn, verpakte het onderweg nog eens en gaf het model af. Het verpakken wordt niet erg op prijs gesteld en zodoende kregen we een 8 waarmee de score van het B diploma op, hoe verrassend, een 8 gemiddeld kwam.

Vier proeven gelopen, vier diploma's gehaald: 3 B's en 1 C. We hebben een mooi seizoen gehad.
Helaas hebben de B diploma's geen van allen de minimale 68 punten die nodig zijn om aan de MAP mee te mogen doen maar kijkend naar het puntverlies moet dat volgend jaar geen probleem meer zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten