Verslag van de KNJV proef in Beesd met Floran augustus 2005

Verslag van de KNJV proef te Beesd op 12 augustus 2005


Vandaag stond de KNJV proef van Beesd op het programma. Deze proef wordt georganiseerd door de rasvereniging van de Drentse Patrijs samen met de NVSW en er mogen dan ook alleen maar Drentse Patrijshonden, Friese Stabijhounen en Wetterhounen aan deelnemen.

's Morgens om 6.00 uur werd ik gewekt door de wekker en ik hoorde de regen kletteren tegen de rolluiken. Dat wordt een nat pak vandaag dus ik neem mijn regenpijpen, hoedje en paraplu mee. Onderweg naar Beesd onweert het en valt de regen met bakken uit de lucht maar voorbij Tiel trok de bewolking op en eenmaal in Beesd scheen er zelfs een zonnetje.

We begonnen de dag met het verloren apport te land: een negen.
Op de plaats waar we wachtten stonden ook de tassen met daarin de eenden. De helper haalde telkens een tas en bracht dat in het bos. De honden konden dat zien en menig hond liep op zijn spoor terug naar de baas. Ik laat Floran in zo'n geval nooit kijken en het resultaat is dan ook dat zij rechtstreeks het bos in gaat en er ook rechtstreeks weer uit komt. Helaas vond ze het nodig om even te plassen vandaar een punt aftrek.

Het tweede onderdeel was het markeren: een nul.
Hiermee sneuvelde direct al het B diploma en hoefde ik 's middags niet meer te dirigeren.
Jammer! Vooral omdat ik van mening ben dat het onterecht was. Het markeren werd op een brandnetelveld gehouden waartussen distels groeiden. Floran ging voor het commando weg maar ik kon haar op tijd terug fluiten. Toen ze inderdaad gaan mocht baande ze zich voorzichtig een weg door de brandnetels en de distels waarbij ze vlot doorliep maar niet rende. Ze markeerde prima maar de keurmeester vond het allemaal veel te traag gaan en gebood mij haar in te fluiten. Een schrale troost was dat slechts 31 van de 63 honden het markeerapport wel haalden waaronder slechts één stabij.

Daarna kwam het apport over water: een zes.
Daar waar de vorige keurmeester onredelijk was, was deze wel héél coulant. We hadden al zeker anderhalf uur zitten wachten toen we eindelijk aan de beurt waren. Floran had duidelijk de smoor in omdat ik haar door de brandnetels en distels had gestuurd en dat liet de dame goed merken. Het over water is hier nooit gemakkelijk omdat je te maken hebt met pleziervaartuigen en met een hoge beschoeiing. Floran zwom over en kwam maar moeilijk het water uit. Eenmaal op het droge liep zij rechtstreeks naar de eend, nam hem op en keek mij uitdagend aan. Ik negeer dat gedrag doorgaans totaal, zo ook vandaag. Zij legde de eend weer neer, liep er bij weg en ging plassen. Ik brulde haar een ferm APPORT toe waarop zij de eend weer opnam en mij aan bleef staren met een blik van wat moet je nu.
Ze bleef aan de overkant nog even klooien en na nog een duidelijk commando kwam ze uiteindelijk over gezwommen.

Het volgende onderdeel was het houden van de aangewezen plaats: een tien.
Zoals gewoonlijk niets op aan te merken.

De volgende proef was het apport uit diep water: een tien en het apport te land: een negen. Bij deze proef hebben we wederom ruim een uur moeten wachten. De regen kwam met bakken uit de lucht en er hing een hevige onweersbui boven Beesd. De proeven gingen echter gewoon door, iets wat ik levensgevaarlijk vond.

Floran werkt beheerst

Floran heeft de eend keurig in haar vang

keurig model apport

Een hondje waarmee ik kan lezen en schrijven

Daarna gingen we naar het vooruit sturen en komen op bevel: een acht.
Deze proef werd op een modderige akker gehouden en ik stond tot mijn enkels in de blubber. De hond ging goed vooruit maar wel traag waardoor er twee punten afgetrokken werden.

Als laatste onderdeel moesten we nog aangelijnd en los volgen: een negen.
Eigenlijk zou deze proef ook op die modderakker gehouden worden maar er was niet te lopen en dus werd er uitgeweken naar een ander veld. Terwijl de regen naar beneden stortte en het inmiddels al 15.00 uur was liepen wij ons achtje.

Het was een rommelige proef. We waren er in 2003 ook geweest en toen vond ik het best gezellig. Natuurlijk was het slechte weer er ook debet aan maar de lange wachttijden, slecht uitgezette proeven en een keurmeester die geen rekening houdt met de specifieke eigenschappen van het ras maakten dat ik Beesd dit jaar niet geweldig vond.
Uit de weinige B diploma's, slechts 11 van de 63 deelnemers, blijkt hoe moeilijk het is maar ook dat het niveau (te) laag is waardoor de wachttijden oplopen.
Beesd leverde ons een C diploma op met 46 punten.

wachten in Beesd bij het over water