KNJV proef Winterswijk op 9 augustus met Imre

Om 6.00 uur opgestaan na heel diep te hebben geslapen. Kennelijk ben ik te moe om me 's nachts druk te maken over een KNJV proef. Bertus laat wederom de meute honden uit en ik eet mijn boterhammen en zet koffie om mee te nemen. Vandaag gaan we naar Winterswijk met Imre. Het is de proef van onze trainingsgroep en het belooft weer een leuke dag te worden. De weersvoorspellingen zijn goed en Imre is in goede doen. Ik hoop op een C diploma en misschien wel een kleine B, alhoewel dat wel een gelukstreffer zou zijn. Imre is nog heel onstabiel: 't kan vriez'n en 't kan dooi'n.
Om half acht kom ik aan in Winterswijk. Na de check bij de dierenarts en de openingsspeech beginnen we bij het aangelijnd en los volgen en het vooruit sturen en komen op bevel. De eerste levert ons een zeven op. Keurmeester Volmer vindt dat Imre veel snuffelt en dat kost behoorlijk punten. Ik vind het prima. Het uitsturen kost me slechts één commando maar het terug komen moet nog ondersteund worden door even door mijn knieën te gaan: een acht. De kop is er af en we zijn nog in de race.

Daarna gingen we naar het apport uit de dichte dekking: een nul. Zo, dat was het B diploma. Op zich niet zo erg. Imre is nog jong en inderdaad heel onstabiel. Ze ging al niet echt lekker weg. Bleef vooraan wat dralen. Ging eens even hier en daar kijken en kwam weer terug. Na nog eens ingezet te hebben kwam ze wel dicht bij de eend maar vond het niet nodig om die mee te brengen. Keurmeester Rooijakkers gaf terecht een nul.

De volgende proef was weer een C onderdeel: het apport uit diep water. Imre wachtte keurig en ging op mijn commando prima te water. Ze gaf de eend model af en dat leverde ons een tien op.

Daarna gingen we nog eens naar het water maar nu moest er over gezwommen worden. Het was een modderig plaatsje en Imre wilde al niet gaan zitten. Stom dat ik de strijd aan ging want nu vertikte ze het om nog in het water te gaan. "Je mag het nog eens proberen" zei keurmeester Bekkering. Imre ging uiteindelijk toch nog over en kwam op mijn 'zoek apport' netjes met een stok terug gezwommen. Even voor de duidelijkheid: wij spelen nooit met stokken! Enfin, het was een nul maar we waren nog steeds in de race voor het C diploma.

De volgende proef was het houden van de aangewezen plaats en het kort apport. Imre bleef keurig liggen waar ik haar had achter gelaten, een tien. Bij het kort apport bleef ze netjes steady wachten. Ze rende naar het konijn, nam hem op en... kwam er niet mee terug. Had ik maar iets van "goed zo, kom maar meid!" geroepen. Dan had ik weliswaar punten aftrek gehad maar wel een C diploma! Imre legde het konijn weer neer, ging even naar de kist met de andere konijnen en pakte op mijn commando het konijn opnieuw op. Helaas kwam ze weer niet naar me toe. "Nu moet ze komen", zei keurmeester Starink. Jammer genoeg dacht Imre er anders over en sneuvelde hier onze C. "Ik wil haar even corrigeren zodat ze dit de volgende keer niet nog eens doet" zei ik tegen de keurmeester. Hij gaf me er even gelegenheid voor waarna Imre het konijn model bij me bracht. Wat baalde ik! Ze heeft het beslist in zich om met een diploma naar huis te gaan. Voorlopig geen dummy's meer maar mijn voorraad wild uit de vriezer maar eens aanspreken.

Als laatste onderdeel gingen we nog even markeren: een tien. Ik was het eigenlijk niet meer van plan want ik had goed de smoor in maar men had mijn tas met eend al naar de werpers gebracht. Imre was netjes steady en markeerde perfect. Ze kwam in rechte lijn terug lopen en gaf de eend model af. "En jij wilde dit niet doen?" zei keurmeester Mastenbroek. Ik kon slechts een schamel lachje tevoorschijn toveren en toch wel een beetje trots zijn op dit kleine monster.

Over drie weken gaan we naar Gendringen, gewoon een C diploma halen!