Verslag van de KNJV proef in Vriezenveen op 02 augustus 2008 met Floran
Je hebt van die dagen dat je 's morgens wakker wordt en weet: dit wordt 'm niet. Zo'n dag was het nu ook. We hadden enkele dagen geleden het bericht gehad dat de dochter van vrienden overleden was als gevolg van een epileptische aanval. De wereld staat even stil en in je hoofd lijkt er niets anders meer te zijn dan deze tragedie. 's Morgens toch de boel maar ingepakt en om kwart over zes was ik met Floran op weg naar Vriezenveen.
We begonnen de dag met het volgen wat me door keurmeester Lucas een acht opleverde omdat ik veel te kort langs de paaltjes liep en de hond er onmogelijk naast kon, gevolgd door het uitsturen en komen op bevel: een tien. De kop was er weer af. Jammer van die acht dus mijn voornemen om in ieder geval een B met 80 punten te halen kon ik op mijn buik schrijven.
Daarna gingen we naar het apport uit water: een tien. Keurmeester van Duren vond dat Floran perfect deed wat er van haar verlangd werd.
De volgende proef was het apport uit de dichte dekking. Er waren net als vorig jaar heel wat ervaren combinaties gesneuveld op dit onderdeel. Het is een verrekte lastig bosje. Floran ging goed rechtuit maar hield links aan en bleef daar wel erg lang keutelen. Ze kwam terug gelopen zonder eend en ik heb haar met een ferm "vooruit, zoek apport" het bosje weer ingestuurd. "Fluit u haar maar terug" zei de keurmeester. Oei, dat is dus de nul van vandaag... Gelukkig bracht ze toch nog de eend mee en stond er een mager zesje genoteerd in het boekje van dhr. Roos.
Het volgende onderdeel was het apport over water. Floran ging prima over, had veel moeite om uit het water te komen maar het lukte haar toch. "Knap van zo'n hondje" vond keurmeester Bekkering. Helaas weifelde ze bij het oppakken van de eend en dat bracht de uitslag op een acht.
We hadden er vijf onderdelen op zitten en ik had al acht punten gemorst. Dat wordt een mager B-tje, als het er al één wordt!
Daarna moest er gemarkeerd worden. Dat deed Floran uitstekend maar ze rolde zoals altijd, even de eend op zijn rug zodat ze hem beter kon vast pakken. Keurmeester Henk Slijkhuis hoorde mijn uitleg geamuseerd aan en zei dat hij de eend ook liever aan twee kanten gebraden wilde hebben. Hij gaf ons een acht waarmee ik het verder wel eens was.
De laatste twee onderdelen waren het down liggen en het kort apport. We moesten lang wachten voor we aan de beurt waren. Ik was doodop en ik lag dan ook heerlijk op het veld te dommelen met de hond lekker tegen me aan. Het was al dik na de middag toen we eindelijk aan de beurt waren. Ik leg Floran af zoals ik dat altijd doe. "Kijk eens even om" zei de keurmeester. Tot mijn verbazing stond ook nu, net als vorig jaar, Floran op! Dit kan niet waar zijn... Ik leg haar terug met een behoorlijk boze stem en hoop er het beste van. Eenmaal terug na twee minuten zie ik dat ze wat weggetijgerd is van haar plek. Keurmeester Paulusma geeft er toch nog een zes voor. Hoe kan dit nou? Dit doet ze noooooit! Behalve in Vriezenveen!
Het is een schuine kant aan de rand van een vijver waar de honden moeten liggen. Ik begin te geloven dat dat het euvel is. Voortaan gaan we schuine kantjes oefenen!
Daarna wordt het kort apport gedaan. Het apport was dit keer niet kort maar op een behoorlijke afstand. Floran sprong in zodra het konijn lag maar ik kon haar terug halen en opnieuw in zetten. Het leverde ons een negen op.
Wederom hebben we ons zoveelste B diploma, dit keer met maar 65 punten. (volgens mij het op één na slechtste ooit, mijn allereerste B was met 63 punten in Winterswijk)
Gek genoeg werden we niet omgeroepen voor de dirigeer. Bij navraag bleek dat het cijfer van het kort apport als een nul de boeken in was gegaan in plaats van een negen. Het streepje van de negen ging over in het streepje van de tien er direct onder. Gelukkig geloofde men mij op mijn woord dat het echt een negen was en zo konden we toch nog acte de presens geven op de dirigeer. Ik had er eigenlijk niet zoveel vertrouwen in na deze k..dag.
Voor we begonnen heb ik even met Floran apart gesproken en haar verteld dat ze vooral goed moest luisteren.
Op mijn commando vooruit ging ze prima vooruit met een behoorlijke gang. Ze boog naar mijn idee iets teveel naar links af en ik besloot haar tot zit te fluiten. Dat deed ze direct. Ik gaf haar een lijn naar rechts en ook die nam ze prima over. Jeetje, zou het dan toch gaan lukken? Op het stoppunt aangekomen floot ik haar tot zit maar helaas, Floran kwam naar mij terug gerend en leek niet van plan te stoppen. Ik heb het er bij gelaten. Volgende keer beter.
Al met al best een leuke dag gehad. Floran zit zo dicht tegen dat A-diploma aan dat het frustrerend is dat het niet lukt. Ik ben er wel zeker van dat de matige prestaties van vandaag zeker te maken hadden met mijn emoties. Een hond pakt dat feilloos op. Hopelijk gaat het vrijdag beter als we in Beesd aantreden op de proef van de Drentse Patrijs en Stabij hond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten