Verslag van de KNJV proef in Beesd op 8 augustus 2008 met Floran

Verslag van de KNJV proef in Beesd op 08 augustus 2008 met Floran

's Morgens om 6.00 uur wekt de wekker mij uit een diepe slaap. Ik besef direct dat vandaag Beesd op het programma staat dus wip ik snel mijn bed uit. (normaal lig ik vaak nog wat na te dutten en loop dan het risico om te laat op te staan)
Bertus laat alle honden even uit (momenteel zes) en intussen ontbijt ik een paar boterhammen en zet ik koffie om mee te nemen. Het weerbericht voorspelt niet veel goeds dus mijn regenpijpen en regenjas gaan mee in de tas. Eenmaal onderweg bedenk ik me dat ik de paraplu vergeten ben en besluit even terug te gaan om die alsnog te halen. Waarom? Omdat de hond anders zo nat wordt! Ik trek gewoon mijn regenkloffie aan maar dat arme dier ligt daar maar nat te worden...
In Beesd aangekomen op landgoed "Heerlijkheid Mariënwaerdt" scheen er nog een klein zonnetje en stond er een aardig windje maar het was droog. We waren slechts met twee Stabijhounen en één Wetterhoun vertegenwoordigd op de proef die georganiseerd wordt door de vereniging van Drentsche Patrijshonden i.s.m de NVSW. Jammer dat er nog maar zo weinig Friese hounen zijn die in staat zijn om een proef te lopen.

De foto's zijn allen gemaakt en beschikbaar gesteld door Peter Boekhorst waarvoor mijn hartelijke dank.

Ons eerste onderdeel was het houden van de aangewezen plaats.
Het is altijd een verrassing in Beesd op het landgoed waar de proef gehouden wordt. Het ene jaar staat de maïs in volle glorie, het andere jaar is het een stoppelveld. Dit keer werd het down liggen in de maïs gehouden. Keurmeester mevr. Huisman vond het geen ideale plek maar kennelijk kon het niet anders. Het angstzweet breekt me nog steeds uit bij het woord down en blijf maar Floran doet het perfect en het levert ons de eerste tien van de dag op.

Vervolgens gingen we naar het apport te land en het apport uit diep water. Ik zette Floran op de aangewezen plek in de richting van het water. Ik vond het wel een rare inzet plaats voor het water maar dacht niet verder. "We gaan eerst het konijn doen" zei keurmeester van Beek. Stom, tuurlijk eerst het kort apport te land. Floran een rondje om me heen laten lopen zodat ze netjes aan de voet zat. Ze pakte het konijn niet ineens goed in de bek en dat bracht de score op een zeven. Daarna nog even het apport uit diep water. We moesten even een paar pleziervaartuigen voor laten gaan maar toen kon de proef beginnen. Ze bleef keurig steady en ging op mijn commando prima te water, pakte de eend ongelukkig beet aan een vleugel en kwam er mee terug zwemmen. Eenmaal op de kant pakte ze de eend even over om hem netjes model bij me te kunnen brengen. Het leverde ons een negen op.

Het volgende onderdeel was het apport uit de dichte dekking. Floran ging direct naar rechts het bos in. Wat ze allemaal deed weet ik niet maar het was niet wat het had moeten zijn. Ze kwam op een gegeven moment redelijk in mijn buurt waarna ik haar toch maar een commando "zoek apport" mee gaf. Ze keerde om, ging naar links en kreeg verwaaiing. Ze bracht zoals gewoonlijk de eend model terug. Waarom ze het zoeken de laatste tijd zo bedroevend slecht doet kan ik niet verklaren. Normaliter gaat ze keurig op de wind en staat ze binnen enkele ogenblikken weer voor mijn neus. Dhr. de Groot gunde ons een zeven voor haar prestatie.

De wachtkamer voor het verloren zoek

Daarna gingen we naar het markeren. Altijd een lastig en onvoorspelbaar onderdeel waarin de meest ervaren combinaties nogal eens sneuvelen. Dhr. Joosen keurde de proef die op een stoppelveld gehouden werd. Floran markeerde perfect, draaide zoals altijd de eend op zijn rug om hem beter te kunnen pakken en kwam er vlot mee terug. Een mooie negen stond genoteerd.

op weg naar de markeer

Floran komt in rap tempo terug

En ook het afgeven doet ze geweldig

Gezonde spanning op weg naar de markeer proef. Floran komt netjes in een rechte lijn naar mij terug en geeft de eend model af. Ik ben weer heel blij met mijn kleine meissie.

We werkten in een lekker tempo de onderdelen af. Bij het apport over water is de wachttijd vaak lang omdat deze proef veel tijd kost per hond. Gelukkig lag het bootje waarmee de tassen naar de overkant gebracht worden nog aan deze zijde en konden onze tassen met eend nog mee. We werden op nummer gelegd en dat betekende dat we al heel snel aan de beurt waren tot grote woede van de groep voor ons die al een tijd zaten te wachten. Helaas hadden wij dit ook niet bedacht en konden hier dus niets aan veranderen... gelukkig. Floran ging op mijn commando prima te water maar vond dat ze wel erg lang moest lopen voordat het diep genoeg was. Ze draaide iets om en kreeg direct een nieuw commando naar haar hoofd geslingerd wat gelukkig goed opgevolgd werd. Aan de overkant nam ze prima diepte en pakte de eend op. Ondertussen kwam er een boot aan op de Linge. "Is je hond snel genoeg of kun je haar daar stoppen?" vroeg keurmeester Neggers. "Dat kan ik niet inschatten", antwoordde ik en intussen was Floran al te water. De helper gebaarde naar de schipper dat hij even moest inhouden wat de man gelukkig ook deed. Het is altijd weer spannend in Beesd bij het over water met al die scheepvaart. Floran bracht de eend keurig bij me en we kregen een negen voor deze proef. "De bruine honden hebben een verkeerd kleurtje vandaag" zei dhr. Neggers. Hij bedoelde dat de Drenten het qua prestatie behoorlijk lieten afweten en dat de Friezen het heel wat beter deden. 

Slechts een klein stipje in het water

Natuurlijk komt de eend model binnen

Nog even napraten met de keurmeester die vond dat Floran keurig werk leverde

en weer verder naar de volgende proef

Als laatste moesten we nog even volgen en vooruitsturen. Floran volgde niet geheel correct en dat leverde een negen op. Het uitsturen kostte me ook twee extra commando's maar het terug komen deed ze perfect en ook voor dat onderdeel gaf keurmeester Remijnse een negen. Eigenlijk mag je als ervaren voorjager op deze onderdelen geen punten verspillen maar goed, het gebeurt en we gaan er weer aan werken.

Het B diploma was weer binnen. Dit keer met 69 punten waarmee ik niet echt tevreden ben. 

's Middags gingen er maar zes combinaties door voor de dirigeerproef waaronder Aukje met Metta en ik met Floran. Er kwam slechts één Drent door de proef en Aukje met Metta. Floran ging goed vooruit. Stopte niet direct op de fluit. Ging wel weer goed vooruit op mijn aangeven maar weigerde weer te luisteren naar de stopfluit. Ik besloot haar in te fluiten. We moeten daar maar eens goed op gaan trainen zodat het misschien in Kampen gaat lukken. Metta mocht daarna de sleep van een verre loper over breed water uitwerken. Zij was de enige hond die een A diploma in de wacht sleepte. 

"Het is een zwarte dag voor de Drenten, de Friezen hebben gewonnen" aldus Henk Companjen van de organisatie in zijn eindspeech. We kunnen terug kijken op een leuke gezellige dag met toch nog een mooi resultaat voor onze Friese hounen.